خانه در چمدانت جا نمی‌شود
و این را
مو‌های پریشانت
بهتر از تو می‌دانند ...

برادران و خواهران بیمارم
بهبود می‌یابید
درد‌ها و رنج‌ها آرام می‌گیرند
و آرامش نرم‌نرمک
...

دوست دارم چون ستاره‌ای سرگردان
به چال گونه‌ات سقوط کنم
و به هیچ گونه‌ای در این جهان بازنگردم ...

گمان کرده بودم
با این قلبِ بلازده
دیگر نمی‌توانم دوست بدارم
به یک‌باره تو بر سرِ راه‌ام قرار گرفتی
...

چه‌گونه بگیرم‌ات از جایی که نفس می‌ایستد
باد: مخالف من
باران: مخالف من ...

وقتی تو پنجره را باز می‌کنی
دوست دارم کنارت بیایم
و برای سخاوتِ دست‌های‌ات
پنجره ببافم ...

مهم‌ترین تصمیم زندگی‌اش جان من بود
گرفت
و به چله نشست
حالم را از کدام ستاره بپرسم ...

دیشب که تو خواب بودی
نام‌ات را زمزمه کردم
و قصه‌های وحشت‌ناک حیوانات را بازگفتم ...

در میان اشک‌های‌اش
چند دقیقه گشت
دنبال دکمه‌یی
که هنگام بلند شدن از میز کورتاژ
گیر کرده و افتاده بود. ...

آبی که از سر چشم هایم گذشت
سرگذشت بیقراری تو بود
آنگاه که خم شدی
و تک تک مهره هایت را
به نردبازی سرنوشت فرستادند ...