شعری از افشین افشنگ

پس از فرمان، پس از قیصر، تو را کشتند و سوزاندند
داش آکل گونه با خنجر، تو را کشتند و سوزاندند

طلسم و ورد و جادو را علم کردند و بعد از آن
به حکم چند جادوگر، تو را کشتند و سوزاندند

به یک آهنگر یاغی فریدون وار دل بستی
به ضرب پتک آهنگر، تو را کشتند و سوزاندند

به معصومیت فرخنده در شاهِ دو شمشیره
به مرگی تلخ و زجرآور، تو را کشتند و سوزاندند

تو ای آغا محمد خان، تو ای منفور صادق خان
خودی ها داخل سنگر تو را کشتند و سوزاندند

تو ای جنگاور ماهر، تو ای تنهاترین نادر 
چه بی رحمانه در بستر، تو را کشتند و سوزاندند

خیابانهای طغیان جهانی قبل هر خیزش
که با باتوم و اشک آور، تو را کشتند و سوزاندند