شعری از پژمان قانون

در روایت آمده تفی از پنجره پرت شد و سوی دستان عاشق ما پرید

و شامل دو بخش بود

یکی اضطراری و دیگری تنها خیاری نارسیده چنان که باید

و شامل یک چشم بود و دو دانه فلفل هر دوان فندقی

شنیده ام چنان باد که از بستنی قیفی تنهاترم

شنیده ام به پیامبری مبعوث خواهم شد که سیگار به مردمان تنها می فروشد

و روزگارش از یخ دکّه ها گرم تر است

چنان که باید و سخت فلفلی.