شعری از ساناز داودزاده فر

روی حروف مرده راه می روم

باستان شناس شده ای
تاریخ فسیل شدن سلولهای مغزم
خبرش مال تو
وجودم را حفاری کردی
فهمیدی
اسکلتی با هفتاد کیلو گوشت ،کمی دنبه ،لباس و کفش
چگونه بیست و چند سال پیش مُرد و 
هنوز پزشکی قانونی به او سلام می کند
اسکلتی با هفتاد کیلو گوشت
هر روز سوت زنان در پارک
مقداری از گوشتش پیشکش گربه ها
و تمام مغزش هدیه ی بچه کلاغ ها
تا وقتی بزرگ شدند
با کبوتران دوستانه بازی کنند
اسکلتی که برای مبارزه با گرم شدن زمین
پوست تنش را کند
به پنگوئن های قطب داد
بلند فریاد زد
یخچال های شهر امیدوارتان نکند
باستان شناس شده ای
اسکلتم مال تو.