شعری از احمد بلال
ترجمه پونه‌ی شاهی

شعری از آهمت بیلال Ahmet Bilal
- که او را در ایران به نامِ احمد بلال هم می‌شناسند -
برگردان از پونه‌ی شاهی


شعرِ تنهایی

گرفتار دیار غربتی، نه مادری هست نه پدری
تنهایی مثلِ گرگی تکه‌پاره می‌کند درون‌ات را
ناامیدی، تنهایی، این‌هاست که می‌ترساند تو را
مثل دیوی ترس‌ناک است در درون‌ات درماندگی

پرنده‌یی بال‌شکسته و خونینی - در دل این آسمانِ آبی -
تکه‌تکه‌های ابر سیاهی‌ست حسرت - در چشمان تو -
جایی که دریاهای خشم‌گین با هم نزاع می‌کنند
شاید که خوش‌بختیِ گم‌شده برنگردد

گریه نکن عزیزم، نترس از این هوا
خدا لانه ی پرنده‌ی بی‌کس را برپا نگه می‌دارد
تو غنچه‌ی ناشکفته‌ی یک گلی، امیدت را به بهار از دست نده
روی دردت درد نگذار، پاک کن از قلب‌ات زنگار را

 

Yalnızlık Şiiri
 
Çıktın gurbet illere, ne anan var ne baban,
Bir kurt gibi kemirir içini kimsesizlik!
Ümitsizlik, yalnızlık işte seni korkutan;
Korkunç bir dev gibidir ruhunda çaresizlik!

Kanadı kırık kuşsun şu masmavi göklerde,
Bulut bulut kararır gözlerindeki hasret;
Kudurmuş denizlerin cenkleştiği bir yerde,
Geri dönmez belki de kaybettiğin saadet...

Ağlama yavrucuğum, korkma bu havalardan,
Kimsesiz kuşun Allah kurarmış yuvasını,
Bir gonca gülsün, kesme ümüdini bahardan,
Derdine dert ekleme, sil gönlünün pasın