شب بسیار طولانی زمستان...
به دنبال چاره‌ای می‌اندیشی تا سرمایی که وجودت را فراگرفته، بیرون کنی؛ در این هنگام می‌خواهی فریاد کنی «نابود باد، زندگی ساکت!».
وقت گرگ و میش، به محض اینکه هوا تاریک می‌شود، دلت برای خانوادهات تنگ می‌شود که در روستا، شام مختصرشان را خورده، سرشان را زیر پتو کرده و به خواب رفته‌اند ...

آن مرد را هر سال می‌بینم، هنوز تغییری نکرده است؛ البته اگر بگویم همان شکلی مانده که قدیم، وقتی بچه بودم، با سؤال«داداش! نامه نداریم؟»، هر روز جلویش سبز می‌شدم، کمی دروغ گفتم. به راستی، گذر سال‌ها مانند بید سیاه که لباس را می‌خورد، سن آدم را می‌جود و روحش را نامحسوس، فرسوده می‌کند.
«زَکِنّ»، بیست و پنج سال،رئیس ادارة پست و تلگراف وتلفن روستای ما بود، حالا تقریباً پیر شده و با تلاش و دوندگی‌ای که برای بزرگ کردن فرزندانش کرده، خسته به نظر می‌رسد. ذاتاً شخص صبور و کم حرفی بود؛ اما گاه بگاه به اعجوبه‌ای تبدیل می‌شد که به ...

الکساندر سِرگِیویچ پوشکین (1799-1837)، شاعر روسی، درام نویس و نویسنده است که پایه های روند واقع گرایانه روسی را تاسیس کرد، منتقد و نظریه پرداز ادبیات، مورخ، متفکر، یکی از شخصیت های معتبر ادبی قرن نوزدهم است.
حتی در قید حیات پوشکین، شهرت او به عنوان بزرگترین شاعر ملی روسیه شکل گرفت. پوشکین به عنوان بنیانگذار زبان ادبی مدرن روسی تلقی می شود. "دختر خانم دهقان"، داستان الکساندر سِرگِیویچ پوشکین است که از مجموعه " داستان های مرحوم ایوان پتروویچ بلکین" در سال 1830 نوشته شده و اولین بار در تاریخ 1831 منتشر شد ...