شعری از مریم اسحاقی

کاری کن برای گوش‌ماهی‌ها
برای زنی
 که دسته‌جمعی خودکشی کرده با نهنگ‌ها
و صدای خنده‌اش را قایق موتوری می‌برد.
دست بکش به صدای مرغان دریایی
به زخم‌های من.

می‌شد از پشت شیشه‌های کافه
آواز ماهی‌گیران را بشنوم
اگر از جزیره‌ای تاریک نیامده بودم
می‌توانستم عاشق شوم
اگر در خزر غرق نشده بودم.