برگردانِ ترکی‌آذربایجانی شعری از احمد شاملو
بهروزصدیق

برگردانِ ترکی‌آذربایجانی شعری از احمد شاملو
برگردانِ فارسی: بهروزصدیق
 

عمومی سئوگی

گؤزیاشی بیر سیر
گولوش بیر سیر
سئودا بیر سیر

او گئجه‌نین گؤزیاشی‌سی، سئوگیمین گولوشویویدو.

ناغیل دئییلم کی دییه‌سن
ماهنی دئییلم اوخویاسان
سس دئییلم ائشیده‌سن
یا بیر شئی کی گؤره‌سن
یابیر شئی کی بیله‌سن...

من بیرگه آغرییام
منی هارایلا.
 
آغاج اورمان‌لا دانیشیر
اوت دوزه‌ن‌لیک‌له
اولدوز کهکشان‌لا
و من سنین‌له دانیشیرام

آدینی دئه منه
ال‌لرینی وئر منه
سؤزلرینی دئه منه
اوره‌یینی وئر منه
من سنین زوغونو دویموشام
دوداغین‌لا دوداغ‌لارا سؤز دئمیشم
وال‌لرین ال‌لریمه تانیش دی

ایشیق‌لی تک‌لیگیم‌ده آغلامیشام سنین‌له
سنین‌له اوخوموشام دیری‌لر اوچون
قارانلیق قبریستانلیق‌دا
ان سئویم‌لی نغمه‌لری
چونکو دیری‌لرین ان وورغون‌لاری‌دیلار
بو ایلین اؤلولری.

ال‌لرینی وئر منه
ال‌لرین تانیش‌دیر منه
سن‌له دانیشیرام
ای تاپیلیشی یوبان‌میش
سانکی بولود فیرتینایلا
اوت دوزن‌له
یاغیش دنیزله
قوش باهارلا
و سانکی آغاج بیر اورمان‌لا دانیشیر

بیر ده کی من
سنین زوغ‌لارینی آنمیشام
چونکو سس‌ایم
تانیش دیر
سسین‌له.

عشق عمومی

اشک رازی‌ست
لبخند رازی‌ست
عشق رازی‌ست

اشکِ آن شب لب‌خندِ عشق‌ام بود.

قصه نیستم که بگویی
نغمه نیستم که بخوانی
صدا نیستم که بشنوی
یا چیزی چنان که ببینی
یا چیزی چنان که بدانی...

من دردِ مشترک‌ام
مرا فریاد کن.

درخت با جنگل سخن می‌گوید
علف با صحرا
ستاره با کهکشان
و من با تو سخن می‌گویم

نام‌ات را به من بگو
دست‌ات را به من بده
حرف‌ات را به من بگو
قلب‌ات را به من بده
من ریشه‌های تو را دریافته‌ام
با لبان‌ات برای همه لب‌ها سخن گفته‌ام
و دست‌هایت با دستانِ من آشناست

در خلوتِ روشن با تو گریسته‌ام
برایِ خاطرِ زندگان،
و در گورستانِ تاریک با تو خوانده‌ام
زیباترینِ سرودها را
زیرا که مردگانِ این سال
عاشق‌ترینِ زنده‌گان بوده‌اند..

دست‌ات را به من بده
دست‌های تو با من آشناست
ای دیریافته با تو سخن می‌گویم
به‌سانِ ابر که با توفان
به‌سانِ علف که با صحرا
به‌سانِ باران که با دریا
به‌سانِ پرنده که با بهار
به‌سانِ درخت که با جنگل سخن می‌گوید
 
زیرا که من
ریشه‌های تو را دریافته‌ام
زیرا که صدای من
با صدای تو آشناست.