شعری از رضا چایچی

اسب‌ها روی خاک می‌دویدند
مدرسه‌ها کنار کشتزار‌ها
بی در و پیکر رها شده بود
خانه‌ام روی موج‌ها
درشکه‌ها اسکلت‌ها را به سوی قبرستان می‌آوردند
و باران ریز و سردی می‌بارید
همه‌چیز در حرکت بود
اسب‌ها
     مدرسه‌ها
           خانه‌ام
                  درشکه‌ها
                        باران
من دور از خاک
سوار موج‌ها بالا و پایین می‌رفتم
از همه‌چیز دور می‌شدم.