شعری از ناتاشا ترتوی
ترجمه : رُزا جمالی

شعری از ناتاشا ترتوی

( ملک الشعرای آمریکا)

ترجمه : رُزا جمالی

ناتاشا ترتوی که خود از مادری سیاهپوست و پدری سفید پوست به دنیا آمده است از تاریخ سیاهانِ بسیار نوشته است و آن را با شرح حال زندگیِ شخصی اش آمیخته است. کتاب "سرباز بومی" او برنده ی جایزه ی پولیتزر شده است. او شاعری ست که جنوب آمریکا و جغرافیایِ میسیسیپی را به شکلی تاریخ نگارانه و از زبان سیاهان روایت می‌کند.
وقتی که نوزده ساله بود، ناپدری اش مادرش را می‌کشد و ناتاشا این روان زخم را سببِ شاعر شدن‌اش می‌داند.
 

زناشویی بینِ دو نژاد
 
در سال 1965 پدر و مادرم دو قانونِ میسیسیپی را شکستند
به اوهایو رفتند که ازدواج کنند و بعد به میسیسپی برگشتند
 
از رودخانه گذشتند و به سینسیناتی رسیدند
شهری که نامش شبیه گناه (sin) تلفظ می‌شود
 مانند زنی به خطا در میسیسیپی (mis)
 
یک سال بعد به کانادا نقل مکان کردند
مسیری شبیه به آنچه  در پیش گفتم
زمانی که قطار صیقل سفیدِ برف را قطعه قطعه می‌کرد
انگار که بردگان میسیسیپی را ترک می کردند
 
جو کریسمس شخصیت ویلیام فالکنر هم شبیه مسیح در زمستان به دنیا آمده بود
و این اسم را همان روز روی او گذاشتند
که در یتیمخانه رهایش کردند
همان نژادی که در میسیسیپی به گمنامی پیوست
 
پدرم داشت "جنگ و صلح" می خواند وقتی که این اسم را به رویم گذاشت
نزدیک عیدِ پاک 1966 در میسیسیپی به دنیا آمدم
 
وقتی که 33 سالم بود، پدرم گفت:
حالا به سن مسیح رسیده ای
مسیح در سن تو از دنیا رفت
بهار بود
و تپه ها در میسیسیپی سبز بودند
 
من از جو کریسمس بیشتر می‌دانم
ناتاشا اسمی روسی ست
گرچه من روس نیستم
ناتاشا یعنی کودکِ کریسمس
حتا در میسیسیپی.
 

 
Miscegenation
Natasha Trethwey translated to Persian by Rosa Jamali