شعرهایی از إی . إی . کمینز
ترجمه ی سعید جهانپولاد

« إی . إی . کمینز ؛ شاعر آوانگارد آمریکایی معاصر »

√√  شعر شمارگان 48 √√

کیستی
 تو ای من  ِکوچک ..!!
( که پنج یا شش سالی
                         پیری..!!    )
 یقیناَ ،
ا‌ز شعاعی که می تراود
   از آستانه ی پنجره یی
که غروب  ِطلا رنگ ِ نوامبر
      مات ش زده  
                       در این میانه
(   و لمس ش میکنی
      که روز را
از به تاریکی وُ
       شب سپرده یی
و  چاره یی نیست
و این است
   و قشنگی
   راهی که برگزیده ایی !!
 

√ the pomes namber 33√

l (a
le
af
fa
ll
s)
one
l
iness


« E.E.Caminngs »
 

ترجمه ی فنی "  فرمیک " شعر
از ؛ سعید جهانپولاد

  « شعر شماره ۳۳ »
   
          ( یکی  
            بر
             گی
              فرو
                می  
                   ا
                 فتد )
                          دنبال
                              ت
                              نهایی

       ★★★
 

توضیحات مترجم :

در مورد « إی . إی . کمینز » بارها در همین کانال تخصصی شعر و ترجمه و در چند مجله و مجلد گزینه ی شعر ترجمه و مصاحبه و سخنرانی در چندین کانون و سمینارها ، در خصوص « فن و هنر ترجمه ی شعر » به طور مثال از « کمینز» این شاعر مبدع و ساخت شکن و هنجار گریز ادبیات و شعر مدرن جهان گفته ام ، و دشواری ترجمه و برگردان اشعار پیشرو و آوانگارد اورا ، یکی از چالش برانگیزترین اشعار در « فن و هنر ترجمه ی شعر » الخصوص به فارسی دانستم
مثلا در چند شعری که به تازه گی به سراغ ترجمه و برگردانش به فارسی رفتم ، اگر حس و هنرشعر و شاعرانه گی ام را دخیل نمی کردم ، شاید چندان کار موفق و برگردان اصیل و بی نقصی از کار در نمی آمد ، « کمینز » در این شعر  به ترادفات واج ها و آواها و حروف و مصوت ها و در فن بلاغت واژگان و ایجاد تونالیته و موزیکالی بودن واژگان شعرش ، حساسیتی فوق العاده نشان داده و از ره یافت و اتصال هر جزو جداناپذیر در لحظه ی حدوث و خلقت واژه در شعرش از نظر معانی و دلالتهای ضمنی توجه ی وافری نشان داده ، « کمینز » اگرکه بگویم بیش از هر شاعر دیگری این شهود و مکاشفه در بوطیقای واژگان و اصالت و ماهیت آنها در لحظه ی آنی و ناگهانی طبیعت را ، از « هایکو » و آشنایی از شعر هایکو شرقی و بعد از نوع آمریکایی و معاصرش آموخته و به این جایگاه رفیع در بدعت گذاری در نوع شعرش و زبان و بیان و ریخت اشعارش ، که معاصر و مدرن هست دست یافته ،
تقطیع این حروف بدین سبب که هویت و موتیفی دیگر از لحظه ی پندار و رویای بی بدیل تنهایی انسان مدرن و لحظه ی فرو افتادن و از ساقه جدا شده گی برگی که از کنار اجماع پر از زنده گی برگها در انبوهی شاخسار درختی که خود زنده گی ست ، نمایشی است از مرگ در دوشادوش زندگی انسان و طبیعت پیرامونش و انسان معاصر و تنهایی او  ...‌