شعری از علی مهدی زاده

جان اگر بخشیده روزی خاک را با بوسه بوده است
اولین خلق خداوند تعالی بوسه بوده است
هم تمام خلق را یک بوسه آورده ست دنیا
هم سلاح قبض روح از کل دنیا بوسه بوده است
بوسه را این سان مبین! انسان حقیرش کرده اما
پیش از آدم قبل دنیا بیش از اینها بوسه بوده است
صف به صف می ایستادند از ازل هرشب ملائک
جیره هر روزشان گویا چهل تا بوسه بوده است
بوسه زد پهلوی آدم را و حوا خلق شد آه
بعد از آن هر لحظه بر لب های حوا بوسه بوده است.
خوب تر تاریخ را وقتی که خواندم،/ کشف کردم/
معجزات خیلی از پیغمبران را؛ بوسه بوده است
سیب گندم عشق آگاهی اگر هم گفته باشند
مطمئنم میوه ی ممنوعه تنها بوسه بوده است
عشق بعد از بوسه خود را می نمایاند به انسان
آنچه یوسف را جدا کرد از زلیخا بوسه بوده است...
لب به لب بگذار! "خاموشی ست" آری پرسش اینجاست
خالق این شعر این عاشق خدا یا بوسه بوده ست؟