-پروردگار، این طرح انسان وار را اینبار
از چهره های ناگزیر خسته مان بردار
-شرمنده ایم از گریه ی پیغمبر معزول
پای فریب اختیار رای مان بگذار ...

-و حال دغدغه ی شرع، حس معنوی است
حدود شهر پر از بوی گند پس روی است
-زمانه پر شده از آیه های انسانی
که در فلاکت پس کوچه هاش، منزوی است ...

-انتظار تولدت در مرگ، از شب انتظار می ترسم
سوز از پا نشانده ام اما، از دروغ بهار می ترسم
-دخترم از جهان امید نخواه،حرف هایش دروغ تکراریست
بوی تزویر می دهد دهنش، از زر بی عیار می ترسم ...