شعرهایی از جان دمو
ترجمه ی حمزه کوتی
تاریخ ارسال : 17 تیر 96
بخش : ادبیات عرب
جان دمو در شهر کرکوک(آتش ازلی) در سال ۱۹۴۲ متولد شد. در سال ۲۰۰۳ در استرالیا بر اثر سکتهی قلبی درگذشت. دمو جزو شاعران موسوم به "جماعت کرکوک" است، که به سوررئالیسم و دادائیسم گرایش داشتند، و بر علیه شعر اجتماعی شاعرانی چون عبدالوهاب البیاتی، بلندالحیدری، نزارقبانی .. موضع سختی گرفتند. دمو شاعری کارتون خواب بود.
شعر اول :
برای رُشدی عامل
حتی در رودخانههایی که
خواب نیمروزی ندارند
موسیقیِ سکوتِ تو
پرخروشتر و نامتعارفتر
از بحث و جدل ترسانگیزیست
که دربرمان میگیرد.
چه سود اگر قماربازان
به رؤیاهای قدیمی خویش
بازگردند
و بالداران
به طرایف خود
و شاعران
به افسانههای پنهانشان؟
میان یک گام و گامی دیگر
گامِ تو میان ماست.
آیا این خودْ چیزی خداگونه نیست؟
شعر دوم :
در جستوجوی توام
در خاکستر حافظه
در خاکستر صاعقهها
در آتشهای خلأ
در عشق
در عذاب
در دگردیسیها
در نالهی قلبهای پارهپاره
در گیتارهای خموش
در تعطیلات زیبای پایان هفته
در اساطیر
در دیروز با ریههای بسته
در ژرفناها، در همهجا
جز این جهان
تو را میجویم
محبوب من.
لینک کوتاه : |
چاپ صفحه