شعری از میثم همرنگ

Theme For This Strange World

  شهر با صدای کلفت دخترکی

       که عطر مردانه می زد  

خم شد               

تا پیاده روها را تا بزند

درون خوابی که جنین کابوس بود.

سقف

در شوره ی سر فقر

به زمستانی عمیق فرو رفت

چنانکه زمین

    در مردی که

             پدر ِ خواهر زاده اش بود.

آخرین باکره گی ِ یک نگاه

        از رنگ پریده ی یک آه،

                             آویزان بود

تا صبح را

             تلخ،لای نان سر بکشد.

لولای لب کوچکی

      در قاب آرزویی ملیح

                       غیژ غِیژ می کرد

                "گورها گشادتر،جنازه ها شادتر"

گویی لبخند خیسش،غواص ِسراب بود.

از خانه

تابلویی کوچک ماند

   بر بزرگراهی  گستاخ

            که از نگاه ساده اش گذشت

               "محل عبور حیوانات اهلی".

...........

(پ .ن:Theme for this Strange Worldبر گرفته از عنوان یکی از آهنگهای جو ستریانی)