شعری از علی حاجیان زاده

دسته گلي كه به آب دادي

تا اينجا

درست از آب درآمده

تا اينجا

من صاحب فرزندي شده ام

  كه تاتي تاتي هايش را

                                  دور      

                                      آزادي

                             مي گذارد

       مي رود بليط بخرد

براي جنگ

كه يادم مي آيد

هميشه براي برادرت اشك مي ريختي

و تو مهماندار هواپيمايي

كه هميشه چمدانم برايش دهن باز مي كرد

حالا هواپيما رفته

از برج هاي دوقلو هم بالاتر

و اين بچه هي مرا خيس مي كند

نق مي زند

و من كه نمي دانم

با اين دسته گل

به خواستگاري كدام طايفه بروم