اینک خزانهای پی‌درپی
از هم برگهای جوان می‌خواهند!
می‌توانستیم توانستن را به برگها بیاموزیم
تا افتادن نیز توانستن باشد ...

پس تحفه‌ی ناچیز مرا
برای دلخوشی بپذیر:
این سینه‌ریز وحشی ِ خشک،
از زنبوران، که مرده‌اند
تا از عسل آفتاب کرده‌اند.
...

...