شعری از سهند آدم عارف
تاریخ ارسال : 16 آذر 95
بخش : شعر امروز ایران
یک دوچرخه ساختم با بتهجقههای چرب
به: سمیرا یحیایی
یک دوچرخه ساختم تراز ِ تراز [حتا تر از تر از تراز]
یک دور هم زدم
یک قلاب ِ ماهیتگیری ساختم تراز عمیق تراز
وتر تر ازاطراف
یک شیب ِملایم ِ برقی ساختم پشم ریزون
برقی در باد خشکید و روی ملایم پیچید ماهوت ملایم ریخت
روی ملایم پاشید
یک دوچرخه ــ یک قلاب ــ یک شیب
ساختم که
ساعتی
یک دوچرخه ــ یک قلاب ــ یک شیب ِ یک نسخه بالاتر از خودش
فتو میگیرد کپی میسازد
آن پا که افتاد از درخت از اوج رواج
عشق بود لای چرخ روغنی
یا که عشق بود با چرخدندههای چرک یا بتهجقههای چرب که
آهسته لابهلای موتوری بیماهوت پاککن
در دور دستها شد یک قصهی تر و تمیز
یک فرغون میله
چروک آهن روی سقف گرد
یک بشقاب پرنده
بارنامه کردهای
[که] عشق لای موتور چرب نشود (سرو چرب رو دریابید
تابیده رونوشت عشق لای چراغ چرخ نشود نمیشود
ـــــــــــ امضا: کوچک تو؛ بیفانوس دانههای روغنی = تعامل روغن و بلور
لینک کوتاه : |
چاپ صفحه