شعرهایی از واهه آرمن

1
ﺑﺮ ﻣﺰاﺭ ﭘﺪﺭ
ﻣﺜﻞ ﻛﻮﺩﻛﻲ ﺩﺭ ﺗﻪ ﻳﻚ ﭼﺎﻩ
ﺑﻪ ﮔﺮﻳﻪ اﻓﺘﺎﺩﻡ

ﺑﺮ ﻣﺰاﺭ ﻣﺎﺩﺭﻡ
ﻣﺜﻞ ﺩﻳﻮاﻧﻪاﻱ ﺑﺮ ﻟﺒﻪي ﭼﺎﻩ
ﺭﻳﺴﻪ ﻣﻲﺭﻓﺘﻢ
ﺁﻥﺭﻭﺯ
ﻣﺎﺩﺭﻡ
ﭘﻨﻬﺎﻥ اﺯ ﺩﻳﮕﺮاﻥ
ﻗﻠﻘﻠﻜﻢ ﻣﻲﺩاﺩ


2
ﺳﺮﺩم ﻛﻪ ﻣﻲﺷﻮﺩ
ﺑﻪ ﻋﻜﺴﻲ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻲﻛﻨﻢ
ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﻼﻫﻲ ﺑﺮ ﺳﺮ
ﻧﺸﺴﺘﻪاﻱ
و ﺩﺳﺖﻫﺎﻳﺖ ﺭا
با فنجانِ چای ﮔﺮﻡ ﻣﻲﻛﻨﻲ

ﮔﺮﻣﻢ ﻛﻪ ﻣﻲﺷﻮﺩ
ﺑﺎﺯ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻋﻜﺲ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻲﻛﻨﻢ
ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﻼﻫﻲ ﺑﺮ ﺳﺮ
ﻧﺸﺴﺘﻪاﻱ
و ﺩﺳﺖﻫﺎﻳﺖ ﺭا
ﺑﺎ ﻓﻨﺠﺎﻥِ ﭼﺎﻱ ﮔﺮﻡ ﻣﻲﻛﻨﻲ
و ﺑﻪ ﺑﺮﻓﻲ ﻛﻪ ﻣﻲﺑﺎﺭﺩ
ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﻲﺯﻧﻲ


3
ﻧﻤﻲﺩاﻧﻢ
ﺧﻮﺏ اﺳﺖ ﻳﺎ ﺑﺪ
ﻛﻪ ﻧﻤﻲﺩاﻧﻢ
ﺗﻔﻨﮓ ﺑﺮﻧﻮ
ﺑﺎ ﻛﻼﺷﻴﻨﻜﻒ ﭼﻪ ﻓﺮﻗﻲ ﺩاﺭﺩ
و ﻣﻲﺩاﻧﻢ
ﻛﻪ ﺭﺧﺶِ ﺭﺳﺘﻢ
ﺑﻮﺭاﺑﺮﺵ ﺑﻮﺩ و
ﺳﻴﻪ ﭼﺸﻢ و
ﭘﻴﻞﺗﻦ


4
ﺩﺭ ﻛﻮﺩﻛﻲ
ﺩﻟﻢ ﻣﻲﺧﻮاﺳﺖ ﻧﺎﺧﺪاﻳﻲ ﺑﺎﺷﻢ
ﻛﻪ ﺑﺎ ﻛﺸﺘﻲاﺵ
ﺩﺭﻳﺎﻱ ﻧﻮﺭ ﺭا
ﺑﻪ ﻫﻨﺪﻭﺳﺘﺎﻥ ﻣﻲﺑَﺮَﺩ
و ﺷﻌﺮﻱ اﺯ ﺗﺎﮔﻮﺭ
ﻫﺪﻳﻪ ﻣﻲﮔﻴﺮﺩ