اخمت را
در فانسقه ات بگذار
برای هیچ وقت
و چشم هایم را
به لبخندی مهمان کن
بگو که
خبر هولناکی در راه نیست ...

...

پس از تحولات اساسی و جدی شعر که توسط نیمای بزرگ شکل گرفت، در نیمه اول دهه 40 با انتشار کتاب "طرح"(1341) احمدرضا احمدی، جوانه ای دیگر از جریانی موسوم به موج نو در شعر معاصر پدید آمد و در نیمه دوم دهه 40 با همگام شدن جمعی از شاعران جوان پایه ریزی شعری تحت عنوان "شعر حجم" ریخته شد. اعتقاد بر این است نام گذاری شعر موج نو، وامی است از جنبش سینمایی موج نو فرانسه که توسط فریدون رهنما به ایران وارد شد. اگرچه رویایی در کتاب "از سکوی سرخ" اعتقاد دارد نام گذاری شعر موج نو در ...

با من
زندگی می کند
اما تلفظ نامم را
هنوز خوب نمی داند
برای همین هیچ وقت
صدایم نمی کند.
هر صبح
از میان در های مختلف ... ...

فقدان، کشمکش‌های حیات و مرگ، عدالت، دوری و مهاجرت، سردرگمی و جایگاه انسان در برابر کائنات مضمون‌های مکرر در این شعرها هستند. ...

رباعی (18) باز عناصر نگری باز گوشده توسط استعارات که زیباست. باز می گویم شاید برای اولین بار است که در رباعی ، مدرنیزمی ایجاد شده که طبیعت نگری یی ست جذاب و هر خواننده ی چون من متوجه ی این وضعیت می شود. ...

"من یک روز داغ تابستان دنیا آمدم"چهارمین مجموعه شعر مانا آقایی شامل 36 قطعه شعر در 51 صفحه توسط نشر بوتیمار سال 1391 چاپ و وارد بازارکتاب گردید.یکی از عوامل معاصر بودن شاعر درک زمان و استفاده از زبان عصر است. درشعر معاصر حداقل از دهه ی شصت به این سو، تلاش شاعران بر این امر استواربود آثار و دست نوشته های خود را به زبان روز نزدیک کنند، آن گونه سخنبگویند که اقتضای زمانه است. "من یک روز داغ تابستان دنیا آمدم"از معدود مجموعه های شعری می باشد که بر زمان فائق آمده، و زبان را با گفت وگفتار ...

در مقاله حاضر کوشش شده است تا با اتکا با گفتگوگرایی میخائیل باختین به یکی از جذاب­ترین آثار نثر فارسی ، تذکره الاولیا نگاه شود و در آن به ، انواع، دلایل و پیامدهای سکوت در رویارویی با دیگری یعنی در گفتگو در معنای گسترده آن پرداخته شده است. در ابتدا به صورت بسیار اجمالی دیدی کلی از نظرگاه باختین ارائه شده، سپس انواع سکوت در تذکره الاولیا را معرفی شده و نمونه هایی ذکر شده است. در نهایت سعی شده تا تحلیلی از این انواع به دست داده شود. ...

تفنگ
رو به
شقيقه ي آفتاب
هدف روشنی دارد
اما مخفی گاهی ،
هنوز در ما خالی ست
تا شبی را کنار بگذاريم
برای لب هامان ...
...

چقدر حرف ناگفته
نفهته
در این دهان‌های سیاهِ ماه،
که تو گویی
من هم خودم
او شده‌ام
تو شده‌ام
توُ‌به‌توُ شده ام!
...

گوشت، استخوون رو می پوشونه
و اونا یه مغز می ذارن توش و
گاهی وقتام یه روح،
و زنا
گلدونا رو به دیوارا می کوبن
و مردا زیاد می نوشن
و هیچ کی
یکی یه دونه اش رو پیدا نمی کنه ...
...