در این اندک که مانده است
زیبایی ها اندوهگنانه اند !
در این اندک که مانده است
زیبایی ها درگاه های بنفشی اند !
در این اندک که مانده است
زیبایی ها خلوت تنهاییند
نبود تو را می گویم
خنکای آب را نمی بینم !
...

سري در پريشاني دارم و
پايي در هوا
چون نخلي كه بر قاب پنجره/
روييده باشد.
هياهوي من نيست
نزديك اگر بنشيني
كودكانند كه بالا رفته اند از تنم
بر تاول ها.
...

و شبیه عاشقی

که همیشه چند کلمه کم دارد

نجات پیدا نمی کنم

پلک می زنی

و آبشار شروع می شود
...

رستم اله مرادی شاعر مجموعه شعر " به نفع رویا ها " متولد 1338در روز یک شنبه 21/ 9/ 1387بر اثر عارضه کبدی در بیمارستان اهواز در گذشت اله مرادی از پرکار ترین ومطرح ترین شاعران شعر ناب در خوزستان بود .
" آخرین دم / از نفس های خویش را / نفس کشیدی / پرندگان / تدفین دریا را / پَر ریختند . " شعر " دم آخر " از کتاب به نفع رویا ها
...

شاعر در زبان شعر باید شبکه‌ای از ارتباط‌های کلامی را در ساختار واحد با ابعاد زیباشناسانه برابر مخاطب قرار دهد. تا از نظر بیان و کارکرد زبان مورد ارزیابی قرار بگیرد. و از دیدگاه معناشناسی هم زمینه‌ی درک آن را برای خواننده‌ی شعر فراهم کند. ...

يكي از آسيب هاي زبان تقليل آن بصورت صرف است يعني تقليل تشخص زبان . تقليل و ارتقا زبان ، غالبا در كنار هم اتفاق مي افتد و نمي توان زبان را به يكباره تقليل داد يا ارتقا بخشيد.هنگامي كه زبان تنها بعنوان ظرفي براي انتقال منظور يا مفهوم مورد استفاده قرار مي گيرد(مثلا در خدمت رسانه، تكنولوژي يا گفتگوي روزمره ) غالبا در حال تحليل و فرسوده شدن است وهنگامي كه با ادبيات و بطور خاص شعر تشخص مي يابد معمولا در حال ارتقا مي باشد ...

جليل صفربيگي ، چهره نام آشنايي در شعر ايران است كه اكثر علاقمندان نام او را به سبب رباعي هاي موفقي كه سروده ، در ذهن دارند. هدف اين نوشته نقد و بررسي مجموعه شعر (عاشقانه هاي يك زنبور كارگر) ، آخرين مجموعه بچاپ رسيده ازسروده هاي صفر بيگي در ژانر شعر سپيد مي باشد ...

از روبرو
لعنت می‌شوم
و از پشتِ سر
به شرافتِ خودم
قسم می‌خورم
ای روبروی بزرگوار!:
رنگ بر عشق
رنگ بر شعرهای بی‌شعورم
...

پس تحفه‌ی ناچیز مرا
برای دلخوشی بپذیر:
این سینه‌ریز وحشی ِ خشک،
از زنبوران، که مرده‌اند
تا از عسل آفتاب کرده‌اند.
...

همه چیز از پیام کوتاه تلفنی علی مسعود هزار جریبی شروع شد: بر حضرت بیژن الهی حیاتی دیگر مبارک آمد، مبارک آمد، مبارک آمد، مبارک آمد، مبارک آمد. بیژن الهی "غریب جهان" و آشنای نور، تجسم غربت تمام دریا ها به مشایعت پنجاه نفر _کمی کمتر و بیشتر _ جهان بی رکاب را گشتی زد و رفت. بالای بالا، کوهی که خود آنجا ایستاده بود، بلند و سنگین تر از وقار، ارتفاع گرفت از پلک های مشجرش.
به مشایعت دریا چهارده آذر کوه روستای بیجده نو مرزن آباد را تعارف ما کرد و دو پای نوک تیزش را ...