صدایم کن
بگذار حنجره ات
برف های دلم را بتکاند
من پیر شده ام
تنها تویی که هنوز هم
در عکس ها جوان مانده ای
...

شاید ساعتی از نیمه شب گذشته باشد، که سرما آزارش میدهد تا اینکه بالاخره بی تاب می شود و از درتیره کهنه زنگ زده پشتی کارگاه بیرون می رود و زیر تیربرق لامپ روشن چوبی قدیمی می ایستد.
هنوز حرفای رضا تو گوشش وزوز می کند که گفته است : امشب منتظرم باش که سراغت ميام. ...

تأثير دو سويه ی تاريخ بر هنر و هنر بر تاريخ از ديرباز استمرار داشته و خواهد داشت، چرا كه هنر نيز مانند سایر دستاوردهاي بشري، پديده‌اي اجتماعي بوده و عوامل و عناصر آن از تعامل و مناسبات بين انسان‌ها به وجود آمده است. مضمون‌هاي تاريخي اگر اصيل باشند حتماً جای خود را در ادبيات باز می کنند. يك موقعيت تاريخي بايد توازي ادبي و هنري خودش را در ساخت ادبيات پيدا بكند؛ و اگر آن را پيدا نكند، آن مضمون در واقع خارج از ادبيات باقي مي‌ماند ...
...

عجیب نیست اگر عده ای ستاره پرستند
ستاره های خدا گوشواره های تو هستند
خوشا به حال هزاران نگین و دُرّ ستاره
که گل شدند و به پیراهن تن تو نشستند ...

از گريه هاي نيمه شب و خواب بد ، به تو
از دختر خجالتي تا ابد ، به تو :
آقاي سر به زير ! مگر خواب مانده اي
که مي رسند نسل خبرهاي بد به تو ؟ ...

صدای غار غار هواپیما
از تو دور
می شود
به تو رسید آیا؟
یا آآآ؟
عاقبت نفهمیدم
چرا همیشه این الف به مد ختم شد ...

انتهای این لیوان
سر می کِشَدَم
به مُهره های تو
ساعتِ روبرگردانده / پیچم می کند
به پروازهای زخمیِ روی پرده ها ...

قطار خاطرات و عشق باتو ,جاده ها بامن
هوای دلبری باتو , غم دلداده ها بامن
نگاه بادبادک ها برای بدرقه کافیست
زمین را نخ به نخ بالا ببر افتاده ها بامن ...

ساده‌ترین تبلور گل
شکوه مشترکی بود
که تصویر درخت را
به آسمان گره می‌زد ...

پنجره ها دست تکان می دهند
پیچکی دستها را به هم سبز کرده است
خنده ی آسمان،
آبی،
ابرها در افق ...
...