شاعر جوان شعر معاصر امروز ایران که انگشت اشاره به پهلوی اردبیلی و الهی دارد . دکلاماسیون کلام را در مصراع و دریک بند یا یک قطعه شعر به شکل گفتاری از شاعران "شعر دیگر " وام می گیرد. بایدتلاش کند. انسجام رابطه هاي درونی و بیرونی شعررا ، با شعاع کمتري از كار كرد هاي كلامي و ترکیب های وصفی و اضافی در مدار متحول زبان شکل ببخشد . تا زمينه ي گريز از دواير بسته ،جلوه هاي خود را به سمت باز تری فراهم سازد . اين ضرورتي است كه قلمرو زبان روي دوش شاعران اين نسل مي گذارد ...

اینگه بورگ باخمن (Ingeborg Bachmann): شاعر و نویسنده ی اتریش متولد 25 ژوئن 1926 و متوفی 17 اکتبر 1973. اینگه بورگ در شهر کلاگِنفورت (Klagenfurt) اتریش به دنیا آمد . او در رشته هایی همچون فلسفه ، روانشناسی ، زبان شناسی و حقوق تحصیل کرد . در سال 1949 مدرک دکترای فلسفه ی خویش را از دانشگاه وین دریافت نمود . موضوع رساله ی وی عبارت بود از ...

به کوه های مجاور رفتیم برای عشق بازی
حرفی نبود از گلوله
پژواک بود ریخته در گلوی صخره ها
لبخندی در فتح المبین و غنیمت پوستی نازک ...

انگار اول صبح که می‌شوی
طلیعه‌یِ گناه! / از دستِ بازی به دستِ بازی / ادامه می‌دهی:
دوره‌‌ی اولم:
صورتِ منقوش ...

رویکرد از ، جدای از پیچیده گویی و ارتباط نادرست آن با مخاطب است. مخاطب ، از را مثل یک جز نهادینه شده و درونی پذیرفته است. مثل پلک بر رو ی چشم . از نمی تواند نباشد ولی تا کنون مستقل نبوده و مثل اسم نمی تواند به تنهایی پدیدار شود و و در طول جمله و در قسمت های مختلف متن متفاوت سرک بکشد . از ، مفهوم منطقی ندارد و نمی تواند استعاره شود تا جنبه های جدیدی از زندگی مارا مشخص کند و یا روش جدیدی از دیدن را یادمان بدهد. ...

با گذری بر کتاب شعرثانیه های گیج و بررسی موتیف های شعری این مجموعه ( آسمان ٬ آب٬ باران٬سایه ٬ باد٬ هستی و نیستی ) به ذهن سیال و طبیعت گرای این شاعر بیشتر پی می بریم .شاعر با نگریستن به هستی و چیستی از منظر زمان٬ مرگ دقایق را در تمام لحظات همچون موریانه ای مد نظر دارد و با به چالش کشیدن بعضی از مضامین٬ خود را گیج همین ثانیه ها می کند ...

تعیین عمر این فسیل ممکن نیست
چیزی ست میان عصر پارینه سنگ و زنی که دور میدان تجریش گریه می کند
گاهی به عقب بر می گردد
آه می‌کشد
...

آخدا! گوسفندها خوابند شکر از این که تو باز بیداری
خودمانیم، سعی کن ده را دست یک گوسفند نسپاری!
کدخدا رفته یونجه خرد کند- بچپاند به گلّه، برد کند
تو که این گلّه را نمی دوشی تو چرا کاه و یونجه می کاری؟ ...

"برای اینکه نویسنده‌ای بزرگ شوی، نخست باید انسان بزرگی بود...". دیری نیست که اسلون ویلسون نویسنده‌ی فرهیخته آمریکایی نویسندگان را به این گزاره‌ی استفهام انگیز فرا خوانده است. گزاره‌ای که نویسندگان را متعهد به انسان می‌کند و امر راستین نوشتن و قلم در دست داشتن را دور از یک شرح واقعه یا خاطره نگاری و یا قصه پردازی می‌کند. ...

در شعر شاعرانی که با طبیعت انس و الفت گرفته‌اند ؛رنگ‌واژه‌ها جلوه‌گری بیشتری دارند و « سروهای شیراز » نیز از این ویژگی مستثنا نیست ؛ استفاده از رنگ‌ها در تصویر سازی و انتقال مفهوم و ارتباط با مخاطب ، نقش ویژه‌ای دارد . ...