"این" را کنار می زند و "آن" می آورد
بی ابر و باد، چشم تو باران می آورد
حالا اشاره های تو یعنی：نسیم ：پر
دلهای پشت پنجره：پر،یاکریم ：پر ...

شکم هر انسان در آفریقا
لانه ای است برای پرنده ای که نیست
شکم یک زن
لانه ی کبوتری مهاجر است ...

منم، من!
من که مقتول این مصاف و این شب حربم
حرفی بزن که نگیرد به سینه دم
...

از من دهان می ماند
با سائیدن دندان ها به روی هم
« صدای اره برقی »
عنکبوت هایی سمج
...

کنار بزن پوستت را
عبورم بده از مهره های گردنت
ببینم زیبایی ات درد می کند
...

فرق لذت ها
از معایب خوبی ست
و گرنه همه کشف به لب ها می رسد
بستن چشم
و در اوج تصویر
...

يك جفت كفش چرمي دست ساز
در حاشيه ي شهر
بال مي زند ...

حیات تازه روی عرشه ی کشتی هاست فقط
دیوار تازه روی عرشه ی کشتی هاست فقط
رنگ های مرجانی زنده اند
ماهی ها برای خوردن جلبک ها می آیند
ماهی تازه روی عرشه ی کشتی هاست فقط ...

و خورشید
دریغ از آفتاب
با گامی بلند از سر سرزمینم می پرد
روز
دیر می آید و زود می رود
و آسمان

...

یاد اشباح جنوب به شر
که هنوز باید
به احترام نخلستان ها
مغازله بکارم ...