در اوج هستیم
ارتفاع دوهزار و 11 سپتامبر؛
دلهایمان
در آغوش هم...
تخریب می شود
که پایان دنیا را
رقم زند
بُرجکِ چشمِ حسودِ همسایه!
...

نه! تلخ مینوشم،
شکر باشد نباشد
این کم خوشی ها
بیشتر باشد نباشد
من شاعرم
یک پنجره تعریف دارد
حالا هزاری هم
که در باشد نباشد
...

قصد پر زدن دارم
با دو پای معمولی
از زمین آلوده
تا هوای معمولی
کم توقعم دیگر
فرصت مرا ببرید
از ته ناکجاآباد
تا کجای معمولی

...

امروز روز اشک و حسرت است
روز پوشیدن لباسهای عزاداری است
روزی که مردم هیاهووشور دارند
پیرامون تابوتی طبق یک رسم
زیرا امروز روزی است که شخص درستکار
و روشن ضمیری،کسیکه که محبوب است
در بین هر پیامبر بزرگی

...

دفتري باز در برابر من كه با بيان ساده شعر هاي متحولي در خود جاي داده است . نه تلاشي براي ثبت جادوي زبان در كار ديده مي شود و نه با ساده نويسي سمت و سوي تازه اي باز كرده باشد .
اين دفتر از آن علي رضا نوري همداني است . كه با صراحت مي گويد :
...

شکران کورداکول در سال 1927 در شهر استانبول به دنیا آمد. دوره ی دبیرستان خود را در دبیرستان * کارشی یاکای ازمیر آغاز کرد.در میانه ی تحصیل خود در سال 1946 بنا به ماده ی 142 قانون کیفری به دلیل تبلیغ کمونیسم به چهار ماه بازداشت محکوم شد و متعاقب آن از دبیرستان اخراج گردید. پس از آن مدتی در شهر داری ازمیر به عنوان تایپیست مشغول کار شدسپس به استانبول نقل مکان کرد و در آن جا به شغل بانکداری مشغول شد.پس از مدتی دوباره به جرم تبلیغ کمونیسم به زندان افتاد. کورداکول در سال های 1958تا 1962 در ...

ابراهیم رزم آرا 30 اردیبهشت 1346 در شهر ارومیه به دنیا آمد. فعالیت ادبی اش را در انجمن های ادبی آن شهر آغاز کرد. وی علاوه بر شاعری در حوزه های نمایشنامه نویسی ؛ بازیگری؛ کارگردانی نیز فعالیت داشت. او روزنامه نگاری فعال بود و در حیطه ی نقد دست به قلم بود. از وی مقالات و یادداشتهای منتشر نشده ای باقی مانده که توست همسرش خانم پروانه حسین خانی به دست چاپ سپرده شده است. ...

همسرم !
اين دعا و قسم را که سخت ناخواناست
به گردن ِاسبي بياويز
که بر اجساد سربازان و ما خواهد گذشت
اسبي به هيأت ِانسان
به هيبت بهمني در سهند .
...

دلم که تنگ می شود
نظر به ماه می کنم
درون ماه نیم شب ،
تو را نگاه می کنم
به تو که فکر می کنم
هواس پرت می شوم
شبانه روز یکسره،
... ...

و در سالی که
اسب بود
در حلقه های آتش
آیه می گفتند
و یاد گرفته ام
دیگر
کتاب نیچه نخوانم ...
...