هرشعری برای خود واقعیتی پیدا می کند که با هر واقعیت دیگری فرق دارد .علت اینکه شاعر جزیی از یک پاره ی بزرگ زمانی و مکانی رابا اجزای دیگر از جاهای دیگر درهم می آمیزداینست که پراکندگی را قبول نداردو همیشه از کثرت به سوی وحدت می گراید.متاسفانه این فکر وحدت دادن به اندیشه ها،احساسات،تصاویر و تجربیات که اساسی ترین ویژگی خلاقیت شاعرانه است در شاعران جوان کمتر به چشم می خورد. ...

طفلک پسرم
باز مجابش کردم
بی شام به زور قصه
خوابش کردم
ناگاه کبوتری
به خوابش آمد
ناچار گرفتم و
کبابش کردم
...

ماه وقتی هدفش
حمله به انسان باشد،
دهن قافیه باید پر لیوان باشد!
کو زبانی که
بخوانی تو و لب پرنشود
کودهانی که
به اندازه کتمان باشد!
مگراین شیفتگان را
توبه اندازه دهی
هرکه اندازه ننوشد زتوحیوان باشد ...

نگاهی دوباره به موبایلم انداختم. رفته بودم خرید کنم و در این فاصله¬ی نیم ساعته موبایلم را خانه گذاشته بودم. فکر نمی¬کردم بخواهد آنقدر طول بکشد که مجبور شوم با مغازه¬دار و راننده¬¬¬ی آژانس سر زودتر رسیدن به خانه درگیر شوم. وقتی موبایلم را باز کردم تنها اتفاق این بود که صفحه¬¬ی تاریکش روشن شد و ساعتش را دیدم و فهمیدم که چقدر گرسنه¬ام. تماس نگرفته بود. ...

کل اثر هنری براساس خودانگیختگی شهود تبیین نخواهد یافت چون آن چه ابلاغ شده درون تجربه ی نویسنده شکل می گیرد مثل آبی که در ظرف ریخته شود پس باید شهود باعبارات و اصطلاحاتى كه به كار رفته کاتالوگ وار خارج از متن نماند و با تحليل منطقى قابل صورت بندى باشد. ...

در تعریف عشق سخن بسیار گفته اند اما با توجه به شواهد موجود می توان گفت عشق کیفیتی نفسانی است که در آن سه جنبه ی ادراک ،انفعال و فعل وجود دارد .ادراک مواجه شدن با پدیده است تصور چهره معشوق ، وضعیت ظاهری و حتی مقام اجتماعی او در این مقوله می گنجد . انفعال، دریافت های ذهنی و روحی عاشق از معشوق است که سبب ایجاد نیازهای درونی می شود ، محبت افزون، شوق دیدار و تمنای معشوق در کنار خود ، جزو موارد انفعالی است.در مرحله ی فعل ،عاشق ...

اگر شاعری قصد اضافه کردن یک فضای تازه در شعر دارد یا می خواهد که آن را تجربه کند بهتر آن است که روابط و هم جواری کلمات را از زوایای مختلف بر رسی کند . نه آن که ترکیب ها و تکیه کلام ها و کنایات عام و پذیرفته شده را جا به جا کند . ...

در باران نم نم لندن
زیر چتر صورتی ات آنشب
شبیه دریا دلی شده بودی
که حاضر است یکضرب
در پی رویای باد برده اش
تا سواحل نقره ای ماه پارو بزند
و او
بر شیروانی خیس این دنیا
دیگر نمی خواست کبوتر نامه رسانی باشد ...

پشت ِ ابرم
این روزها.
محو و کم رنگ.
با سایه های باد
با تنم؛
زخمی ِشمال ِ نگات.
پشت ِ ابرم این روزها
و همه چیزی
به گریه منتهی می شود ...

در این اندک که مانده است
زیبایی ها اندوهگنانه اند !
در این اندک که مانده است
زیبایی ها درگاه های بنفشی اند !
در این اندک که مانده است
زیبایی ها خلوت تنهاییند
نبود تو را می گویم
خنکای آب را نمی بینم !
...