خودش و خواهرش صندلي جلو نشسته بودند، بغل دست راننده كه راه و چاهِ مرا توي آينه مي‌پاييد، جريك جريكو را مي‌گويم. داشتم طبق يك برنامه‌ي روزانه از معشور كهنه و خاكي به كُواتِر مي‌رفتم؛ ناحيه‌ي صنعتي را مي‌گويم، نو و پر زرق و برق زنده. ...

روزگار به همین سادگی ست
تا جامی چند نزدیک لب می بری
ماهت از پنجره پرت می شود و
مثل مسجدی بعد از نماز
خودت می مانی و
چند حاجت گنگ
که بر دیوار ماسیده است
...

رد بوسه ات
تبر
تبر
روي تنم مانده ...

اگر زمان و مکان فکر جان من باشند،
ستاره‌ها همه در آسمان من باشند،
سخنورانِ جهان پشت هر تریبونی
به غرب و شرق اگر هم‌زبان من باشند
...

هنوز ِ منم
که می وزم
یا باد
سینه به سینه ...

رفت در عمق آب، بچّه وزغ
کبک افتاد از هوا شترق!!
جغد می خواند در شب مطلق
سگ به روباه گفت: ای احمق! ...

طالع كسي بستگي به اين ندارد
كه خطوط دستم
عرق
وصف الحال من
تويي
كه بر امور شعر ...

در این محاکمه تفهیم اتّهامم کن
سپس به بوسه ی کارآمدی تمامم کن
اگرچه تیغ زمانه نکرد آرامم ،
تو با سیاست ابروی خویش رامم کن ...

ازصداي جيغ تايرها
سرعت روزهايم متوقف مي شود
تحت تعقيب دوستت دارمي قرارگرفته ام

...

این خوش، به‌حالِ من هم هست
این هوا، که همیشه حواس‌اَش هست به هم نریزدم
(طوفان‌های از هر سمت اگر بگذارند وُ
بگذرند از سر) ...