خواسته اش
بادام بود
ازچشم هایش
قطع کرد
ریشه را
تبر ...

نیستی، طی کردن این راه زجرم می دهد
خاطرات سرد آذر ماه زجرم می دهد
خاطرات قهوه خوردنها و فال قهوه در
کافه های دنج کرمانشاه زجرم می دهد
...

بعد از آن عشقی که درما اتفاق افتاده است
چشم هایت ظاهرا از اشتیاق افتاده است
فال لازم نیست حتی از خطوط دست هات
می توان فهمید بین ما فراق افتاده است ...

این قالب تقریبا مورد توجه همه شاعران و در پاره ای از موارد توام با علاقه ی اختصاصی آنان بوده است. که منحصرا شعرشان را در این قالب ریخته اند و تاملات فلسفی مثل خیام و برخی دیگر به منظور ارائه رفتار های عارفانه و پرواز های خالصانه روحی خود مثل ابو سعید ابوالخیرکه بیان درد های منبعث از عشق وتالمات روحی او نیز بوده است و یا شاعری مثل بابا طاهر با دوبیتی هایش گشاینده ی دریچه ای به دنیای حزن و آه و گاه امید و چشم انداز های زیبا.اگر چه خارج از ساختار متداول رباعی سرایی. ...

ویرجینیاوولف در تقابل با این عبارت که؛ محال است زنی در گذشته، حال یا آینده نبوغ شکسپیر را داشته باشد،1 به «جودیت» نامی اشاره می کند که هم دوره و خواهر شکسپیر است و بازیگوشی ها و تیزهوشی های برادر همه در او هست. الا این که فضای حاکم بر بریتانیای عصر «الیزابت» مانع از آن می شود که والدینش او را به مدرسه بفرستند و آموزش برای او محدود می شود به چهار دیواری خانه ی پدری اش. در نتیجه او مجبور می شود به صورت پراکنده و پنهانی کتاب بخواند. ...

گر چه این دلبستگی های زمینی خوب نیست
اتفاق است و می افتد، دل که سنگ و چوب نیست
با چنین شوق تماشای من و زیبایی ات
صبر ممکن هم اگر باشد ، دگر مطلوب نیست ...

از قدیم گفته اند که عشق همیشه راه خودش را بازمی کند. این خصوصیت درمورد خانمی صدق می کرد که همسایه‌ي ما بود. من نوجوان بودم و می دیدم که اگر راه عشق برایش باز نمی شد می رفت وآن را باز می کرد. ...

آدم هایی در شعرهای این دفتر بدون هیچ توضیحی می آیند و می روند؛ آدم هایی از جنس آدم های معمولی پیرامون همه ی ما هستند. اتفاقاتی بسیار معمولی در شعرهای دفتر دارد اتفاق می افتد و تمام می شود. مثل همه ی اتفاقات دیگر در پیرامون زندگی و اطراف خود ما. هنر و خاصیت و ویژگی اسماعیل مهران فر اتفاقن زندگی با همین رویدادهای ساده است. ...

نمایشنامه‌ی «سهراب فرزند ایران» را محمدباقر نباتی مقدم نوشته است. این نمایشنامه که به تازگی به چاپ رسیده، سال 1380، در بیستمین جشنواره‌ی تئاتر فجر، با نام «سبز، سهراب، سرخ» به کارگردانی مجید واحدیزاده به روی صحنه رفت و برگزیده‌ی نخست بخش نمایشنامه‌نویسی شد. همچنین متن حاضر همان سال نمایشنامه‌ی برگزیده‌ی بخش تولید متون جشنواره‌ی تئاتر دانشگاهی ایران نیز شد. ...

کیست غیر از او ، که این دل را پریشانی نوشت
فصل های ساده ی ما را زمستانی نوشت
روزِ یک عدّه همیشه ،آفتابی است و صاف
حال ما را وضعیت همواره توفانی نوشت ...