پدرم سال‌ها پیش از دنیا رفته، مادرم در آسایشگاه سالمندانه ، رابطم با خانواده تقریباً قطعه.
آپارتمانم در طبقه‌ی ششم ساختمان "دریا"ست؛ مجموعه¬ای که اسمش بیشتر شبیه یه شوخیه تا حقیقت. ...

خجالت کشیدن برای آدمهایی مثل من چیز تازه ای نیست. ناتوانم. نه تنها همه ی جسارتم را از دست داده ام انگیزه هام هم خشکیده اند. ...

لطیف بر خلاف شغلش اسم مهربان و نازکی داشت. صدایش که می‌کردی هورمون‌ های شادی بی‌خود و بی‌جهت در کاسه سرت ترشح می‌شد و ...

اول صبح مردان و زنانی که برای ورزش صبح گاهی رفته بودند ، با دیدن جسد مردی ، آویخته برچنار پر شاخ و برگ قدیمی گوشه پارک ، آن هم پارکی در یکی از خیابان های مرکزی شهر شوک شدند ...

پشنگه‌های آب که به کاشی‌های نیلی و طرح مربع حوض می‌خورند، پری چادرش را به دور کمر پیچانده‌تر می‌کند و با دست آب را به سوی دیگر می‌راند. خانم که پاهایش تا زانو ...

اتاق تاریک و راز نگه دار است. از روشن کردن چراغ خودداری می کند و به تاریکی اجازه می دهد که به روی خودش و زن پرده بکشد. تنهایی و آوای موسیقی که همچنان به آرامی در گوش هایشان طنین می اندازد ...

نگاهم كه بالا مي‌آيد، در چهره عروس خيره مي‌شوم؛ ته‌ريشي جو‌گندمي دارد. بيشتر كه زل مي‌زنم، خودش است، مدير مسؤول روزنامه كه شيفون به تن كرده است ...

تورج چاه بازکن دستی را برداشته افتاده به جان چاهک آشپزخانه که قل‌قل می‌جوشد و بالا می‌آید. تا چاهک باز شود و ذره ذره و لای و لجن را بمکد، قهوه جوش را می‌زند به برق و با حوله زمین خیس را تمیز می‌کند ...

روزی که با یک بشقاب و قاشق و لیوان روحی و یک ملافه و یک دست لباس چرکمرد تیره، در فلزی بند پشت سرم بسته شد و ...

کسی نمی دانست که وقتی در آن بعد از ظهر گرم ؛کامیلواسپانیایی که عاشق تماشای گاوبازی بود و ...