هوا، هوای لطیفیست، اشتیاق کجاست؟
برای مطلع این قصه اتفاق کجاست؟
تمام عمر نگاهم به آسمان خشکید
بیا دوباره بگو سقف این اتاق کجاست؟ ...

شانه بر سر میکشی "شانه به سر" این روزها
داری آیا از دل من هم خبر این روزها؟
بس که دنبال تو گشتم تا که پیدایت کنم
کوچه کوچه خانه خانه در به در این روزها ...

توی ذهن پرنده بال بزن
روی بالِ ستاره راه برو
زندگی ماورای عقل و دل است
من به تو مؤمنم عزیز دلم! ...

تمام فلسفه‌ی من بدون آیین «عشق»
تمام فلسفه‌ی من چقدر شیرین «عشق»
بدون هیچ دلیل و بهانه می‌آیی
بدون هیچ اَداواره‌ای دروغین عشق! ...

نه فقط بوسه، که صد شاخه نباتم دادی
نانم آجر شده بود، آب حیاتم دادی
من که با هر هوسی دست و دلم می‌لرزید
بر سرم دست کشیدی و ثباتم دادی ...

گفتی «أرنی» رفت دلش صاحبِ خانه
رفتی به تماشای خداوند، شبانه
مرگ از تو فراری شد و بی‌واهمه رفتی
یک عمر تو با مرگ خودت شانه به شانه ...

نه فقط بوسه، که صد شاخه نباتم دادی
نانم آجر شده بود، آب حیاتم دادی
من که با هر هوسی دست و دلم می‌لرزید
بر سرم دست کشیدی و ثباتم دادی ...

فکرها در سرم بزرگ شدند،آسمان کوچک است در نظرم
این حوالی پلی نمی بینم،تا ازآنجا به زندگی بپرم
بروم در دل خطرها و جنگ با لايه هاي پنهاني
من کدامم از اینهمه تصویر!؟من در آيينه چندمين نفرم ...

چیزی بگو صریح‌تر از ناسزا به من
«زخمی بزن عمیق‌تر از انزوا به من»
یا با خودت مرا به تماشای خود ببر
یا پس بده به برق نگاهی مرا به من ...

سلام ای نقشه‌ی زخمی، بلندای زمین خورده!
درود ای درد حاصلخیز، رویایِ وجین خورده!
نشان بوسه‌ی تیغ است روی گونه‌ی شرمت
گلاب قمصرت آب از لب حمام فین خورده ...