هی نشستیم و خط خطی کردیم
زندگی را غمم کلافه نکرد
هر چه می خواست،کند و با خود برد
شعر چیزی به من اضافه نکرد ...

بغض دارد اشاره می کند و بیش از این اشک و های هایم نیست
سوز من در گلوی نی گم شد، ناله ای هست و هیچ نایم نیست
می روم از خودم کمی بیرون تا بدون خودم قدم بزنم
کاش روزی به گوش من برسد توی این شهر ردپایم نیست ...

بگو به پرده ببندد دو چشمِ پنجره را
بگو که پس بزند از نگاه منظره را
هجومِ ارّه به گل؟! اين جدال بی شرمی ست
نبردِ تيغ و گلو؟! بس کن اين مناظره را ...

رفتی دوباره بی تو دلم شور می زند
بیچاره سنگ بر " سر مغرور " می زند
هرم نگاه و گرمی چشمان عکس تو
آتش به جان این دل مهجور می زند ...

شدم جویی که دنبال خودم در جستجو باشم
اگر دریا نگشتم،دست کم کُنج سبو باشم
اگر دریا نگشتم لااقل در یک صلاة ظهر
به سقاخانه اش یک کاسه سهم هر گلو باشم ...

شدم از گریه سرگردان شبیه ابرِ باران زا
مرا یادِ تو می اندازد این شهرِ خیابان زا
در این مرداب ها نیلوفری باقی نمی ماند
چه باقی مانده از تندیسِِ بوداهایِ شیطان زا؟ ...

ترش و شیرین شبیه آلوچه گاه اینی و گاه آن هستی
مثل شهریور شمالی ها تو که اخموی مهربان هستی
گاه طوطی و گاه بازرگان گاه در هند و گاه در ایران
خلقتی از فرشته و شیطان گاه جسمی و گاه جان هستی ...

دربازمي شود نه ...ولي درپرنده نيست
پرواز در توان پر هر پرنده نيست
بايدبه سمت تيغ پريد وپرنده شد
خود تيغ اگر به سربرسد سرپرنده نيست ...

ای از تو در هر شهر، حرف و داستان ها
باتوم خوردم بی تو پیش پاسبان ها
باید ببندم هردو را چون ربط دارد
چاک گریبان تو با چاک دهان ها ...

پشت شب هیچ چی نبوده و نیست
بیخودی منتظر نمان دیگر..
معجزه اتفاق هر روز است
صبح حتما طلوع خواهد کرد.. ...