یک سال نحس دردزای رو به تحویلم
با درد بیرون می شوم از تنگی پیلَم
اشک از سر و کولم به بالا می جهد هردم
تبخیر دارم می شوم در حال تحلیلم ...

برادر باز هم تنبور می زد
همایون و سه گاه و شور می زد
برادر خود نمی دانست، اما
عجب با دردهایم جور می زد! ...

روی اتاقی که ندارم بسته ام در را
پر داده ام از پنجره مرگ کبوتر را
یک هست در پیشم که دنبال شباهت نیست
آیینه هام(مکسور)روبروی نابرابر را ...

چه سرد می شود آهی اثر نداشته باشد
سلام، پاسخ گرمی اگر نداشته باشد
برای آدم تنها عجیب نیست اگرکه
دل و دماغ برای سفر نداشته باشد ...

کنُداست صدایِ تپشِ فرصت مان
بایدکه کمی تند شود،این ضَرَبان
بایدکه بدزدیم همین ثانیه را
ازسُرعتِ بی وقفه ی ساعت ،الآن ...

بگریز از خودت به وسعتِ شهر
بگریز از خودت به میدان ها
در هیاهوی بوقِ ماشین ها
وسطِ ازدحامِ انسان ها ...

به ناکامی نگاهت بین مردم کرده رسوایم
همان موجم که خشکیدم اگر اعجاز موسایم
به رازم پی نمی بردی هزاران سال دیگر هم
نمی افتاد اگر در چشم تو چشمِ یهودایم ...

پر کرده خط ساحلي را عطر شاليزار
اما دلم را.... اضطراب لحظه ديدار
اي دختر باران هواي خاطرت شرجيست
چشمان تو طبع لطيف ابرباران بار ...

-انتظار تولدت در مرگ، از شب انتظار می ترسم
سوز از پا نشانده ام اما، از دروغ بهار می ترسم
-دخترم از جهان امید نخواه،حرف هایش دروغ تکراریست
بوی تزویر می دهد دهنش، از زر بی عیار می ترسم ...

در آینه آه را تماشا کردند
مرغان سیاه را تماشا کردند
شب ها به سکوت آسمان خیره شدند
تنهایی ماه را تماشا کردند ...