شعری از حامد اشرف زارعی

جنون

می‌زنم از تنِ کلافه‌ام بیرون
پشت می‌کنم به پشتِ خودم
می‌گریزم از خودم به جنون
مشت می‌زنم به مشتِ خودم

جنگ می‌شوم میان من با من
حمله می‌کنم به‌سویِ خودم
تیغ می‌کشم برای رگم
فحش می‌شوم به آبروی خودم

زخم می‌شوم به‌روی دلم
طعنه می‌شوم به‌روزِ خودم
زخمه می‌شوم به تارِ دلم
ساز می‌شوم به سوز خودم

اشک می‌شوم دوباره می‌بارم
بغض می‌شود گلوی خودم
گور می‌شوم برای تنم
سنگ می‌شوم به‌روی خودم

چنگ می‌شوم به روح و تنم
های می‌شوم به هوی خودم
ابر می‌شوم به چشم ترم
سیل می‌شوم به سوی خودم

می‌زنم از تنِ کلافه‌ام بیرون
دشنه می‌شوم به دوشِ خودم
داد می‌شوم سرِ گلوی سکوت
نیش می‌شوم به نوشِ خودم