یا کلمه بود که رگ را می‌زدم راک با سلطان غربی‌اش پاپ
باز می‌کنم ماتحت هر چه عرعر و ارباب
خون پیش چشم‌ام به محراب می‌گرفت آب
بازی می‌کنم یکی از خواب‌هایم را می‌روم
وگرنه دلق مرقع من کجا و خواب‌های شما ؟ ...

دلم می سوزد برای جهانی که
خسته در اتاقم نشسته است
دلم می سوزد
زیرا پرنده که می افتد
آمیزشم با گیاه / بهم می ریزد ... ...

این آخرین جدال میان ماست!
ترووا، و اسب چوبی را به عقب نشینی وا می گذارم
دروازه را که رو به غنائم باز کنی
فوجی از دوستت دارم تاریکی را فتح می کند! ...

با امروز كه كارمندم،
پخش كننده‌ي اندوه در بطري‌هاي خالي
زندگي انگار آبشاري فرو مي‌آيد،
انگار گروه پرندگان در آبشار ...

با «لوا»ي سبز در دست
به «دو» مي رسد
از «دور»
دور دور
و از پشت برگ هاي غايب
مي گويد : «دالي» ! ...

و از همین‌جورهاست که شاعری‌اَش شده
ماه را تا قرن حاضر آورده
- همین شعر را برای مثال -
و ماه تنها مشتی نمونه‌ خروار ا‌ست
حتّا ستاره‌ها! ...

بهار امسال
یخ ها تن به آب شدن نمی دادند
و رودخانه به انتهای قامتش خیره شده بود
امسال
درخت حس آن را نداشت
که دستان شکوفایش را
از جیب های سخاوتمندش / درآورد ...

حالا که شب نشسته روي صورت همه چيز
صورتک ­ها
صورتم را ترک کرده­ اند
و اين که در ته تاريکي
به خواب­هاي خودش نزديک مي­ شود
خودم هستم. ...

سایه ها همیشه تبهکار نمی شوند
باید موهایشان را اصلاح کنید
تیره گی اشان را گه گاه بسنجید
لباس های زنانه شان را به دندان بکشید
و از روی تب خال هایشان / به صداقتشان پی ببرید ...

دارم می‌میرم و
کلمه از جنازه‌ام بالا می‌رود
با داسی عمیق
و چشمی از پا افتاده
مثلِ آهویی
بعد از فرار ...