شعری از رضا باب المراد


شعری از رضا باب المراد نویسنده : رضا باب المراد
تاریخ ارسال :‌ 24 دی 94
بخش : شعر امروز ایران

1

فرق لذت ها

از معایب خوبی ست

و گرنه همه کشف به لب ها می رسد

بستن چشم

و در اوج تصویر...

 

برای بدن در آفاق مکشوف

ایستادن

نام گرفتن نیروست

 

گرفتن دست ها را تجدید می کند

و روحانی ترین امور را

به مایه های زیست پیوند می دهد

در آن چه نمی بینیم

همانطور که ملائک. ..

 

از غریزه شکل می کشند

اگر به نرمی شریک ذکر باشند.

 

2

از لحظه ای که فعل معلول می شود

و من را بی دست و گنگ

کنار پروانه ای که از دود برخاسته می نشاند

یا خلسه ای

که انجام دادن جزیی ترین امور را

چند برابر تصویر می کند

تا توقف در توانستن شکل بگیرد

تو را خواسته بودم

و سعی در دوست داشتنت را

تعویض با زیست شاعرانه می کردم

تا نان بهانه ای باشد

به عطری که بویش تو بودی

برای بدرود با جهانی

که از آن من می شد و

در تن کوچکت آرام می گرفت.

   لینک کوتاه :

  چاپ صفحه
بیان دیدگاه ها
نام و نام خانوادگی : *
ایمیل :
URL :
دیدگاه شما : *
  کد امنیتی
کد امنیتی :