بادها در کوچه
بادها در مزرعه
لهجه‌ی این بادها اگر چه یک‌سان است
صدای‌شان فرق می‌کند

بادها همین‌که قصدِ شوخی داشته باشند ...

مشت‌های‌گره کرده
می‌توانند عوض کنند
نام میدانی را
و انگشت‌های اشاره
می‌توانند خالی کنند ...

من از همه‌جا آمده‌ام اما به هیچ‌جا نمی‌روم
کوچه‌ها برای عابرانی که بالِ گُلبهی دارند
محیط امنی نیست
چنان که زباله‌گرد پیر را باید می‌کشاندند ...

یک شش‌درچهار، یک قطعه
جایی برای بازی به من بدهید
گاهی خمپاره‌ها درونم را تکه‌تکه می‌کنند
و من به سلول‌ها و عصب‌های جنگ‌زده‌ام لورازپام می‌دهم
و می‌گویم: عزیزانم! آرام بخوابید طاقباز یا به پهلو ...

دیگر وقتی آلبوم دستی را به گردش می‌برد
در خلوت عکس‌ها صدای خنده‌ای نمی‌پیچد
انزوایی دور که در نگاهم موج می‌زد ...

ایستاده بودی به حرف
و نمی‌دانستی
چپ به راست کلماتت
بر زوایای من روییده

بگو بر حواس کدام شب نشستی ...

جنگ تمام شد
( نخند)
تمام شد
وقتی گرسنگی، سرما
امید و ترس
در من و با هم زوزه می‌کشید ...

در تهاجم چارچوب‌های گرم
می‌کوبید بر ظرافت انگشت
که ای اشاره‌های کمیاب
کدام سایه را نشانه رفتید؟
برای جهد کدام خاصیت گرم ...

مردگان نه از خود که از ما تهی می‌شوند
و چه‌قدر که ارواحِ مُقرنس
دلیل فقدان ما باشند و... نباشند
تا مترسک پوشالی گیسوانش را بردارد ...

انکار باد
تکان از برگ‌ها نمی‌گیرد
تو را از من

در فراموش کردنت
دستم را به ابری می‌گیرم و ...