ای کاش
سراسیمه شوند
لباس های سفید
و اطمینان متروکی
که مرا سپری کرده است.
رگه های گریه
نگاه را انبوه
و کنایه ...

...

چه بی صدا
چه بی صدا
چه بی صدا گذشتند
شهرها و مردمانشان
از چشمان در مرگ نشسته ام!
من
مسافر بی انتهاترین قطار،
با لوکوموتیورانی خاموش و ...

...

جن ِ این درخت
مرا می گیرد
همیشه خودت را
در آغوش کشیده ام
دیوانگی ها را پرتاب کردم
به این همه بی ریشگی
آه درخت
جسدم برای تو عاشق می شود
...

ترمز اظطراری
کدام است؟
تمام
داستان­ ها
لنگ دختری
هستند
که ایستگاه پیش
پیاده شد
...

گاهی که ملکه ذهنم می‌میرد
چقدر زیباترم
وقتی که پرنده‌ای
از فکرم بلند می‌شود
وقتی که بلند می‌افتد
گاهی که می‌بوسد پیشانی‌ام را سنگی
با دست‌هایی که از ماست
از سنگی که بر ماست

...

می خواستم کوه باشم
تا به شانه هایم پناهند شوی
روزی سه بار زیر آواز بزنم
تا تو به چراگاه عظیم تری
برای خواب بره ها فکر کنی
تا لالایی ام
خواب دره ها را عمیق تر کند
همه این ها را می خواستم ...

گذرم از این پوست
اگر بگذرد
خونم پای خودت
می ریزیش اگر بخواهی
گیج گاهم را می چرخی
تا زیر این دامن !
دهانم را شاید ببندی
و با طنابی که شاید باز مرا می بندی / دستهایم !
...

از کدام طرف می آیی؟
زمستان تنهاست
و نت های سیاه
روی سیم های برق
قارقار می کنند
می پرند لای سکوت برف ها
من پشت پنجره تنها ترم
در دلم برف می بارد
...

بابا به من نان مي داد
و من مي نوشتم
و من دلم سيب مي خواست.
مردي با اسب
در باران مي امد خيس
و باز مي امد خيس
و من مشق هايم را
پشت باران باغ ... ...

دلت برای کسی
تنگ نشود
وگرنه ریاضی محض هم
که خوانده باشی
باید هر روز
ماشین حسابت را نزدیک بانک
پارک کنی
تا استعلام عشقت را بگیری
...