می خواستم کوه باشم
تا به شانه هایم پناهند شوی
روزی سه بار زیر آواز بزنم
تا تو به چراگاه عظیم تری
برای خواب بره ها فکر کنی
تا لالایی ام
خواب دره ها را عمیق تر کند
همه این ها را می خواستم ...

گذرم از این پوست
اگر بگذرد
خونم پای خودت
می ریزیش اگر بخواهی
گیج گاهم را می چرخی
تا زیر این دامن !
دهانم را شاید ببندی
و با طنابی که شاید باز مرا می بندی / دستهایم !
...

از کدام طرف می آیی؟
زمستان تنهاست
و نت های سیاه
روی سیم های برق
قارقار می کنند
می پرند لای سکوت برف ها
من پشت پنجره تنها ترم
در دلم برف می بارد
...

بابا به من نان مي داد
و من مي نوشتم
و من دلم سيب مي خواست.
مردي با اسب
در باران مي امد خيس
و باز مي امد خيس
و من مشق هايم را
پشت باران باغ ... ...

دلت برای کسی
تنگ نشود
وگرنه ریاضی محض هم
که خوانده باشی
باید هر روز
ماشین حسابت را نزدیک بانک
پارک کنی
تا استعلام عشقت را بگیری
...

باد چیز تازه ای است
وقتی که آن روز
در لیلای دل شکسته
لب های سرمدی ام را
سردِ سرد یافتم
و دریا از کنار خودش
فروتنانه گذر داشت
زیر لب یک نفر گفت :
چیز تازه ای است باد !
...

پراکنده در
انقباض دخترانه ی سنگ
در معدن
پرندگانی که ماده نیستند
آواز می خوانند
و سنگ / مائده ای ست
که آفتاب را
خرسند می کند .
...

اینجا همه سرشان
در چاه است و زمین را
در آسمان دنبال می کنند
و من تمام فکرم را
گذاشته ام در قاب پنجره
تا نمای اش را
خودم نمایش دهم ...

تبم کوک دستهایم است
چرا نزنم با دستهایم
که یک آسمان دریایند!
میزنم، میزنم،
آتشی آنقدر
که هند بریزد از شانه هام
بر شبی که ستاره گان روسپی آسمان این همه تنها!
...

گاهي
گلي
از بالاي سه‌راهي
مي‌كشاند خودش را
قد بلند مي‌كند
يعني‌كه من؛
و تو راه را
كلّ راه را
...