شعری از محمدرضا معین الدینی

 کابوس هاشان تعبیر می شود

با خطوط ِ در هم ِ سرخ ِ صورتی

که هزار بار تکثیرت کرد

تو را که نمی شود از خاک به خاکستر

به خاشاک سپرد

خیره به جایی در فضا

که خواب هات چپ نباشد

هیچ کجای این نظاره ی لعنتی