شکفتن رنگارنگ گل‌ها
هنگامه‌ی پرنده‌ها و پروانه‌ها
آواز شگفت حشره‌ها
خنکای آب چشمه‌ها
گیسوانت تاجی از بابونه می‌خواهند
با من بیا در این بهار ...

صورتم را رو به ابرها گرفته
مثل حالت نیایش
دعاهایی را زمزمه می‌کنم
با پرنده‌ها و علف‌ها
با باد و بهار
تنم را می‌شویم ...

خانه‌ها بزرگ‌تر از بزرگ
من، غریب‌ترینِ انسان‌ها
اولین بار است که دور را درک می‌کنم
شبیه دیدن و یا لمس کردن
با پرنده‌ها، بر روی قندیلی قدیمی ...

«به نوشته‌هایی که در موردم نوشته شده است نگاه می‌کنم، در همهیآن‌ها یک نوع تبعیض جنسی وجود دارد . چنانچه گویی مردها به زن‌ها از بالا به پایین نگاه می‌کنند. این موضوع در نوشته‌هایشان نیز تأثیر گذاشته است. طوری‌ که اگر یک نویسنده‌ی زن، شاعر زن ، سیاستمدار زن وجود داشته باشد تحقیرش می‌کنند.
انسان همان اندازه که به ایمان نیاز دارد به شک و تردید در ایمان و باورهایش نیازمند است. در غیر این صورت نمی‌تواند رشد کند و شکوفا شود. ...

هر کاری ممکن است
با یک صفحه کاغذ سفید
مثل ساختن هواپیما، بادبادک
به کار بردن آن
زیر پایه‌ی کوتاه میزی لرزان
یا نوشتن شعری ...

نامش «گل»بود.
بیش از هر چیزی، به گل عشق می‌ورزید.
هنگام خنده، گل‌ها شکوفه می‌زد در گلِ روی‌اش.
تنهایی خود را، فقط با گل‌ها قسمت می‌کرد.
از کسانی که دوستش داشت، همیشه در انتظار گل ...

رآکتورهای اتمی کار می‌کنند و کار می‌کنند
ماه‌های تولید آغاز می‌شوند با طلوع خورشید
و با طلوع خورشید کامیون‌های زباله
مرده‌ها را از پیاده‌رو جمع آوری می‌کنند ...

این شعر در مأخذ - که کتابی‌ست شامل شعرهای شاعران ترکیه با موضوع استانبول با ترجمه‌ی یکی از مترجم‌های پرکار - دقیقن به همین شکل و با همین حجم و به نام شاعر آن نِجیپ فاضیل کیساکورک - که در ایران به نجیب فاضل کیساکورک و حتا گاهی قیساقورق نیز مشهور است - به چاپ رسیده ...

اگر قرار است گیاهی باشم
کاش دشت و دمن شوم
امان ! شوکران نه. ...

برف جاده را بست
تو نبودی
در مقابل تو زانو زدم
با چشمانی بسته
به چهره‌ات دقیق شدم ...