شعری از گولتن آکین Gülten Akın
ترجمه از آیدا مجیدآبادی

شعری از گولتن آکین Gülten Akın
به همراه اصل شعر
ترجمه از آیدا مجیدآبادی

 

Çağrı


Evler büyük dedikçe büyük
Ben insanların en garibi
Uzağı ilk defa kavradım
Görür yahut dokunur gibi
Eski bir saçakta kuşlarla
Yele yağmura karşı oturdum
İç içe daireler çiziyor
İçine adımı yazıyorum
Gün uzun türküsünü bitirdi
Karlı dallara yürüdü karanlık
Yalnızlık çekilmez bu vakit
Delirdi denizde yosun çayda balık
Gel artık…
 

دعوت


خانه‌ها بزرگ‌تر از بزرگ
من، غریب‌ترینِ انسان‌ها
اولین بار است که دور را درک می‌کنم
شبیه دیدن و یا لمس کردن
با پرنده‌ها، بر روی قندیلی قدیمی
در مقابله با باد و باران نشسته‌ام
دایره‌هایی تو در تو می‌کشم
و نامم را درونش می نویسم
روز ترانه‌ی طولانی‌اش را تمام کرد
و تاریکی بر روی شاخه‌های برفی قدم نهاد.
دور از تحمل است در این وقت تنهایی
دیوانه شده است ماهی رود و خزه‌ی دریا
دیگر بیا...