بی شک ابوتراب خسروی یکی از نویسندگانی است، که سعی در واگویه کردن، اتفاقات تاریخی دارد.استاد توسیم روایت های موازی و پیچیده، طوری که با خلاقیت و چیره دستی ، شخصیت ها، زمان و گذرش را در هم ادغام کرده، تا خواننده به ملال گذر زمان ، کمتر پی ببرد. ...

چشم‌ها را باز می‌کند؛ طاق‌باز به سقف. ترک‌ها جابه‌جا لابه‌لای پوکه‌های ریخته شده و آویزانِ گچ‌های طبله کرده و مرطوب پیچیده‌اند. یکی‌شان پررنگ‌تر و عمیق‌تر، سیمِ چند شاخه‌ی لامپ کم مصرفِ وسط ذوزنقه‌ی بدقواره و ناموزونِ سقفِ هال را دور زده و رسیده به لکه‌ی زردی که مثلثی است با زاویه‌ی حاده‌ی خمیده و معوج. ...

تأثير دو سويه ی تاريخ بر هنر و هنر بر تاريخ از ديرباز استمرار داشته و خواهد داشت، چرا كه هنر نيز مانند سایر دستاوردهاي بشري، پديده‌اي اجتماعي بوده و عوامل و عناصر آن از تعامل و مناسبات بين انسان‌ها به وجود آمده است. مضمون‌هاي تاريخي اگر اصيل باشند حتماً جای خود را در ادبيات باز می کنند. يك موقعيت تاريخي بايد توازي ادبي و هنري خودش را در ساخت ادبيات پيدا بكند؛ و اگر آن را پيدا نكند، آن مضمون در واقع خارج از ادبيات باقي مي‌ماند ...
...

رزا جمالی شاعری ست که در عین شکستن مرزهای زبانی و جنجالی بودن شعرش، از مرز شکنی های باب طبع روشنفکری بازاری ایران، خودداری شگفت انگیزی میورزد. برای نمونه و در این مقال، با نگاهی به نماد و عنصر "خدا" در شعر شاعر، میتوان به خوبی پی بُرد که شاعر از بکارگیری واژه ی خدا، نه تنها در شعرش ابایی ندارد که خدا، به عنوان عنصری دوستدار شاعر و یا دست آخر، بی طرف در شعرها حاضر میگردد. ...

شعر هر لحظه ممکن است ما را غافلگیر کند، درست مانند همین حالا که پس از هفت سال، مجموعه ی غافلگیر کننده ای را از جناب ریاحی می خوانم. به هر رو جهت واکاوی متن شعر و تلمذی بر نقدش سعی بر آن دارم تا پیش فرضها و داده هایم را در گوشه ای به امانت بگذارم، مگر بتوانم در مقام خوانش(گفتگو) با متن به افقی مشترک برسم. اگر هم گاهاً در جایی با پیش فرضها به سراغش بروم، تلاشم بر این خواهد بود که متن را بازآفرینی کنم.
...

اين فقدان ارتباط بين آدم‌ها، اشيا و محيط در روند شكل‌گيري داستان نيز ديده مي‌شود، هرچه داستان پيش مي‌رود نقاط كور و گنگ بيش از آن كه واگشايي شوند بيشتر در هاله‌اي از ابهام فرو مي‌روند گويي راوي به عمد مي‌خواهد خواننده نيز در اين برهوت ذهن و خاطره گم شده و از خود تهي شود. در سايه‌ي اين سردرگمي است كه خواننده مي‌تواند تنهايي و بي‌پناهي راوي را دريابد. ...

درمحوریت نظام جانشینی و نظام همنشینیِ؛مرزها به شکل اعجاب آوری محو تماشای کلمه می شود ، نه کلمات ،به طوری که اکثرمنتقدان دراین مقوله به کلمات می پردازند نه کلمه!چرا که ما در این محوریت فقط با یک کلمه که بار معنایی شعررا بردوش می کشد، مواجهه می شویم. مثل؛ “باد” در همین شعرهاکه به همان معنای باد به کار نمی رود در همنشینی با این کلمه با ذهن ،خیال ،فضا که با معنای گسترده تری روبرو هستند ، به عمق حادثه در شعر نیز پی می بریم. ...

یکی از مولفه‌هایی که شعر فارسی همواره از آن به مثابه شگردی کارآمد بهره گرفته است عنصر روایت و توجه به کاربرد مولفه‌های آن در خلق گزاره‌های شعری است. روایت اما در شعر معاصر مسیر تازه‌ای پیدا نمود. تخریب روایت و آشنایی‌زدایی از نحوه‌ی به کارگرفتن آندر متن امکان تازه‌ای را بوجودآورد تا در سایه‌ی آن شاعر بتواند نگرشمخاطب را نسبت به جهان و حوادث آن به گونه‌ای تنظیم کند که خود خواسته است. ...

برخی از شاعران ما در مطرح کردن عنوان پست مدرنیزم خیلی شتاب به خرج داده اند و کاشکی هفت ـ هشت دهه ای و مطمئناً بیش تر، صبر می کردند. به این معنی که هنگامی باید از ادبیات پست مدرن و غزل پست مدرن! سخن بگوییم و به آن بپردازیم که جامعه و فضای شعری ادبیات ما، ادبیات و غزل مدرن را کاملاً هضم کرده و پذیرفته باشد. در صورتی می توان از غزل اکنون عدول/گذر کرد که جوِّ شعری «عموم» جامعه، غزل مدرن را فهمیده و پسندیده باشد تا زمینه ای باشد برای پرداختن به غزل موسوم به پست مدرن! ...

این قالب تقریبا مورد توجه همه شاعران و در پاره ای از موارد توام با علاقه ی اختصاصی آنان بوده است. که منحصرا شعرشان را در این قالب ریخته اند و تاملات فلسفی مثل خیام و برخی دیگر به منظور ارائه رفتار های عارفانه و پرواز های خالصانه روحی خود مثل ابو سعید ابوالخیرکه بیان درد های منبعث از عشق وتالمات روحی او نیز بوده است و یا شاعری مثل بابا طاهر با دوبیتی هایش گشاینده ی دریچه ای به دنیای حزن و آه و گاه امید و چشم انداز های زیبا.اگر چه خارج از ساختار متداول رباعی سرایی. ...