می توان چنین پنداشت که سُرایش نوعی نوشتن است که بن مایه اش برگرفته از شالوده و بُنلاد و «چونانچون ِ» یا ( کیفیه الکیفیّاتی) می باشد که از نظر زیباشناسی زبان با یک نوشتن معمولی در تفاوت عمده است و از این منظر این کیفیه الکیفیات را درزوایایی هم ، می توان شعر نامید . به گونه ای که شعرِ شاعر باید از واقعیت های روزانه فراتر رود ...

ادبیات پست مدرنیستی مانند اندیشه ­ی پست مدرنیسم نه نقطه ­ی اوج تمدن بشری است و نه واپسین دوره­ ی انحطاط تمدن آن پست مدرنیسم همان گونه که از واژه­اش استنباط می­ شود به معنای پشت سر گذاشتن مدرنیته است یعنی دوره­ای که خود با نفی سنت شکل گرفته است ...

تا حالا برایتان پیش آمده است از دوستی که سالهاست از او بی خبرید تصویر ذهنی بسازید؟مثلا او را مشغول کارهایی ببینید که در ذهنتان تصور می کنید، اما این تصاویر چه هستند و چگونه شکل می گیرند؟ آیا تصاویری را که تصور می کنیم با تصاویری که می بینیم متفاوت هستند؟ در صناعت شعر چه تصاویری کاربرد دارند ...

شعر معاصر فارسی در طول چند دهه‌‌ی اخیر با فراز و فرودهای نگرشی و نگارشی فراوانی روبه رو بوده است. در این میان توجه به نقش‌آفرینی شاعران که در سطوح زیبایی شناختی متفاوت با ارائه‌ی پیشنهادهای تازه، در جهت تثبیت و گسترش شعر معاصر گام‌های تازه‌ای را پیموده‌اند، می‌تواند در شناخت هرچه بهتر همان فراز و فرودها موثر باشد ...

اساسن با پرسش هایی که همواره با خود کلمه ی "چرا" حمل می کنند، پرسش های مشکوکی که به محض ِ آمدن، تنها به سمت وضعیت های روانی دست دراز می کنند، پرسش هایی که خودشان را مانند یک تابلوی ِ هیس ِ بیمارستانی، آرام می آورند که تنها جلوی روی ما به نمایش گذاشته باشند، اساسن با این اکیپ های ِ مافیایی چگونه باید برخورد کرد؟ ...

عاشقانه مرحوم بیژن الهی، به طور عمده سرشار از شورندگی و صمیمیتی است که از لرزش جان سودازده‌اش منشأ می‌گیرد؛ شعر عاشقانه‌ای که در وجود عاطفی و انسانی‌اش تبلور پیدا می‌کند و گل می‌دهد. جمال‌شناسی که شناخت و تسلط‌‌اش به زبان فارسی از او شاعری ساخت که رمانتیسیسم ادبی‌اش در یگانگی مفاهیم، درونی شده و ...

شعر از همان اول رفت و آمد خودش را بین پرده های زمان و مکان خیلی روشن نشان می دهد : گاه در زمان جنگ است گاه در زمان حال و وضعیت کنونی و این رفت و آمد تقریبا تا آخر شعر هست و به نوعی شاعر با این تردّد و سیالیت بین مقاطع زمانی و موقعیت های مکانی در پی پیش چشم خواننده ...

کار شاعر تصرف است ، تصرف در تصاویر، در روایت ، در زبان ، در جهت رفت و برگشت ، و تداخل مشاهده و بازنمایی ، در برجسته یا کم رنگ کردن ، دربرهم ریختن تداول ها و .... وهرچه این تصرف هنری تر ، جذاب تر ، و درگیر کننده تر باشد شعر نافذتر و با وجود خواننده یکی شونده تر است و راهی باز می کند که می تواند متل رودی آرام یا آبشاری تندبار در نهاد وی برود و ادامه یابد ...

برداشت این است که مهمترین عنصری که یک اثر را در تاریخ ماندگار می کند، ماندگاری اثر نیست، چه این که، احتمال می رود هر اثری که در هر زمان و مکانی درست و مورد قبول واقع شده، نادرست و غیرقابل قبول واقع افتد! علت عمده، حرکت تفکر و ذهن بشر است که هرگز تن به ایستایی و به اصطلاح درجا زدن را به خود احساس نکرده است و همیشه به دنبال جهش در جهت نیل به نوعی پویایی نایاب و اکسیر بوده است. ...

آیدا مجیدآبادی در شعرهایش به طرز اعجاز آمیزی به مکاشفه ی انسان، اشیاء و طبیعت دست می زند، آن هم آنقدر مستقیم و بی واسطه که خیال می کنی شاعر خود آنها را خلق کرده است و شگفتزده می شوی وقتی بدانی آیدا به شکلی مادرزادی از بینایی محروم است. اما جهان را روشنتر از من و شما می بیند که ظاهراً دو چشم سالم داریم ولی آنچه را که باید ببینیم نمی توانیم ...