انسان در میان جبرهای چهارگانه‌ی وجودشناسانه، اگر دمی هم رنگ خوشی ببیند، چون آب طلب‌نکرد‌ه‌ی قربانی و شاخه‌گل مزار، سرنوشت غمباری در پی دارد که عیش و طیش او را ناچارانه جلوه می‌دهد. شادی جاودانه‌ای در این عالم نیست و آنچه هست، مستی یا همان «خودفراموشی» است. به بیان دیگر بازار دنیا پر از خبرِ بی‌خبری و هیاهوی هیچ و پوچ است ...

داستان کوتاه دن ژوان کرج نوشته صادق هدایت با یک نظر روانشناسی و یک اعتقاد دینی آغاز می شود. راوی درباره افرادی که همدیگر را می بینند و بی دلیل جذب هم می شوند و یا بر عکس یکدیگر را دفع می کنند می گوید: «بعضی معتقدند بر اساس سمپاتی یا آنتی سمپاتی جذب یا دفع می شوند. آنهایی هم که معتقد به حلول ارواح هستند ...

داستان «تل عاشقون» داستانی است خود بسنده و با معیارهای امروزین خودش و با فاصله گرفتن از زبان معمول چوبک. گر چه ممکن است شخصیت ها را ما از واقعیت وام گرفته باشیم، اما داستان، سعی دارد تا با تناوب خاص، یک به یک و قطره قطره، هم حوادث پیشینی و هم اکنونی را در جلوی مخاطب عرضه کند بدون آنکه ذره ای از عرف داستان¬نویسی گذشته را با خود به یدک بکشد. ...

اگر نقطه ی شروع را به "لوکاچ" برگردانیم و بحثِ مدرن را با وی ابتدا کنیم، در آنصورت می بایستی معیار "تکه تکه بودن" در برابر "یکپارچگی" دنیای قدیم را به عنوانِ نقطه ی عزیمت، یا سمپتومِ اصلی، در نظر بگیریم؛ پس پرسشِ مرکزیِ این نقد را چنین فرض کنیم: آیا رمانِ "ژنومِ آدمِ نامرئی" پدیدار شده است؟ یا پدیدارشناسیِ زبانِ آدمِ نامرئی چگونه است؟
ادبیات، به عنوانِ دیسپلینِ نه کمتر عقلانی، نسبت به سایر دیسپلین ها، نه مدعای حقیقت را می پروراند و نه کمتر مهم است. ادبیات، به این معنا، یک دیسپلینِ ذاتاً دیکانکستراشن است، چرا که پیشاپیش، حقیقت زدایی ...

از تاریخ ولادت و مرگ و شرح زندگی و آثار و کتاب ها می گذرم که تمام این ها با جستجوی نام هوشنگ گلشیری به راحتی در دسترس است.دیدن حقیقت گلشیری به نظر می رسد اندکی سخت باشد و گلشیری، دانسته یا نادانسته، خواسته یا ناخواسته، خود نیز به این سخت بودن دامن زده است. گلشیری بیش و پیش از آن که منصفانه نقد شده باشد و در تاریخ ادبیات معاصر در جای درست خود قرار گرفته باشد ، از یک سو به شدت و چشم بسته ستوده شده است و از دیگر سو به همان مقدار نکوهیده ...

کتاب شعر عهد نسیم سوگسرودی ست که وحید داور برای دوستش مانایاد علیرضا نسیمی شاعر شیرازی سروده و توسط نشر حکمت کلمه در بهار 1398 چاپ گردیده است .
درواقع "عهد نسیم " از آغاز تا پایان شعری بلند است با دوازده فرگرد ، که زبان نمادين و اسطوره اي، در آن جايگاهي درخور دارد . شاعربا بهره گيري از نمادها ، افزون بر اينکه شعر خود را هنرمندانه مي سرايد، دغدغه ها، دل مشغولي ها و خواسته هاي خود را از طريق آنها با زباني غيرمستقيم به مخاطب القا می کند . اکثر سروده ها در روایت ...

نوع نگاه و پرداخت در ارتباط با مضمون متفاوت است. در این اثر شاعر بیشتر با تصاویر متحرک و نشانه سازی ایجاد فضا و حادثه می کند. مضمون اثر اجتماعی ست با رگه های عاشقانه و سیاسی و موضوع زن است. ساختار متمرکز گراست و از نظر پیچیدگی به زبان متوسط کار سروده شده است. موتیف مقید زن و موتیف های آزاد: شال، چادر، بوسه، فریاد، برهنگی و... نشانه سازی از ابزار های مهم این اثر است ...

اصطلاح بیان شاعرانه در مورد شیوۀ بیان و نثر برخی از داستان‫نویسان به کار می‫رود، ربطی به شعر ندارد و منظور از «بیان شاعرانه» بیانی است که تا حدّ ممکن لطیف و نرم باشد. داستان می‫تواند در لحظه‫هایی، شعر را به خدمت بگیرد. در این مورد می‫توان از «آهوی بخت من گزل»، اثر محمود دولت‫آبادی، نام برد.
تصاویر خیال نوشته را غنی‫تر می‫کند. برای برخی از نویسندگان استفاده از استعاره و تشبیه، طبیعی است، عدّه‫ای هم با تأمّل و برنامه‫ریزی ماهرانه از این تصاویر استفاده می‫کنند و بسیاری نیز ارزش تصاویر را نادیده می‫گیرند. ...

سرنوشتی مَحتوم، گریز ناپذیر: «همین است که هست». انسان همیشه درگیر سرنوشت است، که آیا بتواند یا نتواند، مسیری هر چند اندک را به اختیار خود قدم بزند. سرنوشتی که سیاست های کلانِ صاحب منصبان در آن نقش بسزایی دارند. هر تصمیمی در هر نهادی نسلی را به لحاظ اندیشه و روش زیست، متفاوت بار می آورد.
آگاهی ها و آموزه ها و نوع زیست در ایجاد سرنوشت بشری آهسته آهسته در زندگی رسوخ می کند بگونه ای که آحاد نمی توانند درک کنند این سرنوشت کی نوشته شده است، پس سرنوشت و تقدیر به شکل فرهنگی، امر فرا انسانی و ...

مجموعه داستان شرکت ملی خون پدرم اگر چه به لحاظ حجمی کتابی لاغر است اما توانسته نوزده داستان را در خود جای دهد. داستان هایی که به واسطه تجربه نویسنده از استحکام و قدرت و سبک و نگاهی مخصوص به خود برخوردار است. این مجموعه روی پای خودش می ایستد و داستان ها تکیه و پشت شان به یکدیگر است. داستان ها، در دایره ای می نشینند و گرد می آیند که گذر زمان را از پس و پیش شان می توان دید. داستان ها از فضایی و موقعیتی واحد ریشه می گیرند ...