از من دهان می ماند
با سائیدن دندان ها به روی هم
« صدای اره برقی »
عنکبوت هایی سمج
...

بزرگراه ، دوچرخه ها
سکوت و سپید ، صبح بی گناه
دود ها
سمفونی بالا می ریزد
و مرگ اختراع می شود
...

پس کوه ها به راه افتادند

تیر و کمانت را بردار پسرک آفتاب و

زیتون

و کاغذی سپید برای شعرم ...

اردیبهشت دیر کرده
و مادرم در بهار نارنج درد زائیدن دارد
كمي جلو تر
زمستانی شمالی با موهای بلند
كم كم به تمام لحافم نشت مي كند
و باران بزرگ
آسمان تاريك را مي خورد ... ...

« حاجی فیروز » در اسطوره های قدیم مصر آمده است که وقتی « اوزیرس » خدای رویش و باروری ، عاشق خواهر خویش « ایزیس » گردید ، « ست » خدای شب و خشکسالی بر او خشم گرفت و او را کشت و به چهارده پاره قسمت کرد و به چهارده نقطه پرتاب نمود ، « ایزیس » سیزده پاره ی « اوزیرس » را پیدا نمود و به هم چسباند و او را زنده کرد ، تنها قسمتی را که نیافت آلت نرینگی او بود ، ظاهرا سبزه گره زدن در روز سیزده به جستجوی جفت و پاره ...

نار تی تی
نارتی تی
برگرد
روسری ات را
جا گذاشته ای
بر شاخسار
شکوفه هایت
پنهان نمی ماند ... ...

...

...