زمين
خانه‌ای كرايه‌‌ای‌ست
سنگين‌ترين اجاره را
اين برج
زمين از جهان گرفت
سياره‌ای عجيب ...

تفنگ مست
گلوله ای بچگان
از شراب شاخه های پر باروت
قدم به قدم
چکه چکه
در گلو و رگهایی ...

می آیی / ای سراغ!
می گیری و دوباره دور می شوی
بر سنگ ردّ پایی و
در آسمان خورشید ...

اسفند دودیست
به بدرقه
در پشت پای پارسال ...
دودی که آسمان را
نشئه می کند

...

به نام او
و ضرب فلزی
که شیر و خط سکه اش
به اسم خدا
و همسرم
که سرنوشت مرا
پانویس رویای او کرده است ...

...