حرفي نميزني وصدا سبز ميشود
نفرين نميکني و دعا سبز ميشود
لب وا نميکني و لبم بسته ميشود
دارم نميزني و شفا سبز ميشود ...

عده اي در کار نان با ديگران برميخورند
عده اي مغرورتر نان تکبّر ميخورند
گاه نان آور همان شخصي که نان آورده نيست!
نانبران هم گاه نان را بادل پرميخورند ...

سالها مي گريختم ازجنگ
ازنبردي که تن به تن بوده
به تو ازپشت ميکند شليک
آنکه مهرش کمرشکن بوده ...

دربازمي شود نه ...ولي درپرنده نيست
پرواز در توان پر هر پرنده نيست
بايدبه سمت تيغ پريد وپرنده شد
خود تيغ اگر به سربرسد سرپرنده نيست ...

قدر تاریخ بشرگیس تو حیران کرده
هندی وترکی وایرانی وبغدادی را...
گرچه برجای عزیزان ننشاندی ما را
مانشاندیم به دل هرچه نشان دادی را ...

تسلیم تنهایی شدم
اما نرفتم
حتی خودم را کشتم
از دنیا نرفتم
من هر دری را
می توانستم گشودم
از روی دیوار کسی
بالا نرفتم ...
...

زندگی کرده ام زندگی را
بر تن بند رختی اضافی
دست و پای خودم را بریدم
تا نسازند تختی اضافی
هی قلم خوردم و ریشه کردم
هی لگد خوردم و میوه دادم
من اگر توی شهرم بمیرم
می شوم بر درختی اضافی ...
...

به جان می­رسم
تا جهانم بریزد
نفس می­کشم
تا دهانم بریزد
غزل می­خورم
تا لبم خون بیفتد
سر کوزه ها
استخوانم بریزد
...

نبوده ام ،تو ولی
خوب بودی شد !!
به بوسه قسمتی از لبم
صعودی شد
تو مایلی به دلم
بی ریا گزیده شوی
و من تسه تسه ام وزوزم
سرودی شد ...

...

ماه وقتی هدفش
حمله به انسان باشد،
دهن قافیه باید پر لیوان باشد!
کو زبانی که
بخوانی تو و لب پرنشود
کودهانی که
به اندازه کتمان باشد!
مگراین شیفتگان را
توبه اندازه دهی
هرکه اندازه ننوشد زتوحیوان باشد ...