ای روح مصفا
صف کشیده جلوی ایستاده‌ی مژه
منظم و بُراق
انگار ناظم مدارس دولتی
روی
انعکاس وارونه‌ی مردمک‌هایم ...

کسی که وقتی تنهاست
که باد می‌وزد از در یا پنجره
حتی این ابرها انباشته‌تر می‌شود
غم‌هام ...