مادرت را ببخش دخترکم
شعر آتش به خانه‌اش زده است
روزگارش شبیه گنجشکی‌ست
که سموری به لانه‌اش زده است ...

قلب من خانه ی زنی تنهاست
که بغل می کند جنونش را
که در آغوش می کشد هر شب
گریه ی کودک درونش را ...