ابتدا از نحوه نوشتن و زبان گیرای کافکا بگویم، ساده و روان و کاملا تصویری. وقتی جملات را می‌خواندم، آرام آرام صحنه‌ها در ذهنم مجسم می‌شدند و من هم یکی از شخصیات داستان می‌شدم. خود را در آن خانه‌ی می‌دیدم، گویی من هم انسانی افلیج در گوشه‌ای از آن خانه بودم که دخترک برای من هم نان و غذایی از روی عادت و اجبار می‌آورد تا زنده بمانم ...