چرا طبقات و نه رشحاتی دیگر از قاسم هاشمی نژاد. که هم سوگسرود باشد و هم داد در منقبت او به تمامی بدهیم. خوش شاید این است که از چیره دستی‌هایش در نقدها، سخت گیری‌هایش در انشاء و خیال پردازی‌هایش در اشعار، یاد کردی آید. اما چه کنیم که این شولانِ پیرانه‌سری او که به تعبیر خودش سی سال همدم بالینی‌اش بوده بایست باشد ...