یک رباعی از ایرج زبردست

قاسم آهنین جان :

بعد از پنجاه سال شعر خواندن و سی و پنج سال شعر گفتن دیگر می توانم بگویم از شعر گفتن دشوار نیست برایم . خاصه از شاعر و اهالی شعر . اما وقتی دیگران به انبوه می گویند از شعر تو و درست هم می گویند چه باید بگویم ؟ و می خواهم به وسواس و دقیق هم بگویم پس باید عقل و منطق و بو طیقای شخصی خویش را در ذهن به چالش بکشم  و این کار من نیست . مستی ها از خیام عزیز در یاد دارم و به یاد می آرم . پس رباعیات ایرج زبردست را می خوانم یکبار فقط یکبار مثل شرابی از قدیم ها که فقط یکبار اتفاق می افتد . این جاودانگی در یاد مرا آنگونه که برخی اشعار هوشنگ بادیه نشین یا بهرام اردبیلی. و باقی هوای آن می است که همراه می شود تا قلندر کند مرا به وقت های تلخ و زخم های ربانی
                                                                                                                                        زمستان 1394

نام نمایشنامه : گردن زنی زمان

  کارگردان : ایرج زبردست

محل اجرا : تالار خون



........

این رباعی  کوتاه ترین نمایشنامه دنیاست  تقدیم به استاد بهرام بیضایی و بابک توکل

.........



                       
                                                                   1
             فکر  کارگردان :

شب

 دلهره

 تابوت
 
صدايي تاريک


يک سايه ي سرخ  

 ردّ پايي تاريک


                                                                  2

روي سن  :


يک کوهِ سياه

آبشاري از خون

يک درّه پر از جمجمه هايي تاريک

                                                                  3

       تماشچياني بدون سر

هر تماشاچي سر بريده خود را به

 دست گرفته از سالن بيرون مي رود